ชะลอวัฏฏะในจิต

[เด็กลึกลับ]

เคยมีผู้อุปมาว่าใจของเราเป็นเหมือนเก้าอี้ดนตรี เพราะในเวลาหนึ่ง ๆ จะมีผู้นั่งได้เพียงคนเดียวเท่านั้น คือถ้าไม่ใช่ธรรมะครองใจเราอยู่ ก็ต้องเป็นอธรรม ไม่มีเวลาใดเลยที่เก้าอี้ตัวนี้จะว่างอยู่ ดังนั้น หากเราบอกว่าเราไม่ได้ปฏิบัติ “ธรรม” อยู่ ก็แสดงว่าเรากำลังปฏิบัติ “อธรรม” อยู่

เวลาที่อธรรมคือความโลภ ความโกรธ ความหลง ครองใจเราอยู่ มันก็จะหมุนวัฏฏะสร้างภพชาติภายในให้เกิดขึ้น สร้างตัวตนในภาวะของพระเอก ผู้ร้าย ฯลฯ ขึ้นมากมาย ถ้าพูดเป็นภาษาทฤษฎีสักหน่อย ท่านก็เรียกว่าวงจรแห่งกิเลส กรรม และวิบาก เช่น เมื่อมีกิเลสตัณหาเกิดขึ้น ก็ผลักดันให้ทำกรรมให้ได้ตามความอยากนั้น เมื่อทำกรรมไปแล้วก็ต้องเสวยผลกรรม (วิบาก) วิบากที่เกิดขึ้นก็สร้างความพอใจหรือไม่พอใจเป็นกิเลสตัณหาตัวใหม่ขึ้นมาเพื่อสร้างกรรมใหม่อีก เป็นวงจรหรือวัฏฏะเช่นนี้เรื่อยไป


การจะย่นภพชาติภายนอก ก็จำต้องย่นภพชาติภายในนี้ให้ได้เสียก่อน โดยการหมุนกงล้อของธรรมไปในทิศทางที่สวนกัน เพี่อทำให้กงล้อของกิเลสหมุนตัวช้าลง ด้วยการพัฒนาจิตสร้างความบริบูรณ์แห่งสติสัมปชัญญะ ไม่กระทำใด ๆ ด้วยความอยาก หัดทำอะไร ๆ ตามความถูกต้องเหมาะควร การปฏิบัติจึงเป็นการฝึกการฝืน ซึ่งอาจเป็นความลำบากในเบื้องต้น แต่เราจะได้ชื่นชมผลที่ดีงามในบั้นปลาย

ให้เราพิจารณาดูอุณาโลมหรือเกตุเปลวเพลิงบนเศียรพระพุทธรูป อุณาโลมสื่อให้เห็นธรรมของการฝึกการฝืนกระแสของวัฏฏะสงสาร กิเลสพาให้เราวนไปทางขวา (ตามเข็มนาฬิกา) แต่ธรรมะพาให้เราฝืนทวนเข็มนาฬิกา ในช่วงแรกกำลังแห่งธรรมยังไม่พอ กิเลสก็ดึงให้วนในวัฏฏะอีก แต่จิตที่มีกำลังของธรรมที่มากขึ้นก็ฝืนอีก กิเลสจะพาปรุงแต่งอย่างไรเราก็ไม่ฟังมัน รู้เท่าทันมัน ธรรมกับอธรรมก็ดึงกันอยู่อย่างนี้ เส้นเกตุเปลวเพลิงจึงหยักไปหยักมา สะท้อนการที่ธรรมจะขึ้นเหนือกิเลส กระทั่งสำเร็จเป็นปลายยอดเดียวคือวิมุติหลุดพ้น หลุดพ้นจากวัฏฏะอย่างสิ้นเชิง


การหมั่นหมุนกงล้อแห่งธรรม เพื่อชะลอวัฏฏะที่กิเลสสร้างขึ้นในใจเรานี้แหละ เป็นอีกนัยหนึ่งที่หลวงปู่ท่านกระหนาบเราบ่อยครั้งว่า “หมั่นทำเข้าไว้ ๆ ”

----------------------------------------------------------------
บทความจากพี่พรสิทธิ์

[อาร์ต]

นี่ก้ออีกเช่นกันขอบคุณครับ

0025[1].gif (9.19 KiB) เปิดดู 937 ครั้ง

[รณธรรม ธาราพันธุ์]

อนุโมทนาครับ

[อู๊ด อู๊ด]

ขอบพระคุณครับ