ใจเรามีคุณค่า

[รสมน]

พระพุทธเจ้าตรัสว่า ถึงแม้ว่าลูกจะรักพ่อแม่มาก ตั้งใจทะนุถนอมเลี้ยงท่านด้วยทรัพย์สินเงินทองวัตถุบำรุงบำเรอให้พรั่งพร้อมสะดวกสบายอย่างบริบูรณ์ที่สุด ไม่ให้ท่านต้องลำบากเหน็ดเหนื่อยกระทบกระเทือนเลยแม้แต่นิดเดียว ก็ยังไม่ชื่อว่าตอบแทนคุณพ่อแม่ได้จริง แต่เมื่อใดลูกหาทางทำพ่อแม่ที่ไม่มีศรัทธา ให้มีศรัทธา ทำพ่อแม่ที่ไม่มีศีล ให้มีศีล ทำพ่อแม่ที่ไม่มีจาคะ ให้มีจาคะ ทำพ่อแม่ที่ไม่มีปัญญา ให้มีปัญญาได้ เมื่อนั้นแหละ ลูกจึงจะชื่อว่าตอบแทนคุณพ่อแม่ได้แท้จริง

เพราะฉะนั้น ลูกจึงควรหาทางช่วยให้พ่อแม่ได้เจริญพัฒนาชีวิตจิตใจของท่านมากๆ ขึ้น ช่วยจัดแจงขวนขวายเพื่อให้ท่านเจริญด้วยศรัทธา ด้วยศีล ด้วยสุตะคือความรู้ ด้วยจาคะคือความเสียสละทำประโยชน์ และด้วยปัญญา พูดง่ายๆ ว่าเจริญด้วยบุญกุศล ช่วยทำทางข้างหน้าของท่านให้เป็นทางแห่งสวรรค์ และอมฤตนิพพาน ให้ท่านมีจิตใจดีงามไม่ขุ่นมัวเศร้าหมอง มีแต่ความสดชื่น ร่าเริง เบิกบาน ผ่องใส ถ้าลูกทำได้ถึงขั้นนี้ ก็เรียกว่าเป็นบุตรธิดาที่ประเสริฐเลิศล้ำ เพราะได้ช่วยให้พ่อแม่ได้สิ่งที่มีคุณค่าแท้จริงแก่ชีวิตของท่าน

คุณบิดามารดา สุดพรรณนามหาศาล

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต)






"..อันนี้พระพุทธเจ้าก็ว่าอยู่ กิจโฉ มนุสสปฏิลาโภ การที่ได้อัตภาพเป็นมนุษย์เป็นลาภใหญ่ เกิดมาชาติหนึ่ง ๆ แสนทุกข์แสนยากแสนลำบาก เราได้มาแล้ว เราเป็นผู้ไม่ประมาท รีบเร่งเอาทรัพย์ภายในไว้เสีย ความได้อัตภาพมาเป็นมนุษย์เป็นลาภอันสำคัญ มนุษย์เป็นชาติอันสูงสุด เป็นสัตว์ใจสูง มีเมตตาซึ่งกันแลกัน ได้สมบัติมาดีแล้วก็รีบเอามัน รับทำเอาเสีย อบรมบ่มอินทรีย์ให้มันแก่กล้า แก่กล้ามันสุก สุกมันก็ดี หมากไม้มันสุกมันก็หวานไม่ใช่สุกแกมดิบ นอกจากอัตภาพร่างกายของเราแล้วสิ่งอื่นไม่มีเรื่องนอกธรรม เรื่องข้างนอกกว้างขวาง ต้องเข้ามาพิจารณาแต่กายกับใจของเราเท่านั้น อันนี้ได้ชื่อว่าเข้ามาใกล้แล้ว ใกล้เข้ามาทุกที ใกล้ทางพระนิพพาน เป็นผู้อยู่ต้นทางพระนิพพานก็ว่าได้เป็นผู้ไม่ประมาท เข้าใกล้เข้าทุกที ๆ ครั้นบารมีของเราพร้อมบริบูรณ์แล้วก็สามารถที่จะพิจารณาได้.."

อนาลโยวาท
หลวงปู่ขาว อนาลโย
วัดถ้ำกลองเพล อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู
(พ.ศ.๒๔๓๑-๒๕๒๖)





“เราฝึกหัดภาวนาสู้เจ็บสู้ปวดมาก็เพื่อรักษาใจตัวเองไม่ให้มันทุกข์กับกาย

คนภาวนามาก ๆ ไม่ใช่ไม่เจ็บไม่ปวด

แต่แค่ไม่สนใจกับมัน ไม่ให้ความสำคัญมัน …. อดเอาทนเอา

ให้พากันภาวนาอย่าไปรอให้มันเจ็บมันปวดมันพิการค่อยมาภาวนา”

ธรรมะคำสอน

#พระเทพมงคลวชิรมุนี
หลวงปู่หา สุภโร





.

#ทอดกฐินทานในทุนน้อยทำได้ไหม

คนเคยทอดกฐินครั้งหนึ่งในชีวิตไม่มีโอกาสจะจนในชาติต่อไปจะเกิดเป็นคนกี่ชาติๆ
ก็ต้องมีแต่ความสุข มีแต่ความร่ำรวย
มีอำนาจวาสนาบารมี

ถ้าจะถามว่าการทอดกฐินทานในทุนน้อยทำได้ไหม
ก็ขอตอบว่าถ้าฉลาดในการถวายกฐินความจริงก็ไม่ยาก
#ทุนเท่าไรก็ทำได้

#ก็เพราะกฐินมีความสำคัญที่ผ้า
ทรัพย์สินต่างๆที่ถวายเป็นบุญประกอบ ที่เรียกว่าเป็นบุญบริวาร

ถ้าท่านต้องการจะเป็นเจ้าภาพของกฐิน ไม่จำเป็นจะต้องมีเงินหมื่นเงินแสน เผอิญท่านจะมีเงินสัก ๑๐๐ บาทเป็นอย่างมาก ลดลงมาอย่างต่ำสัก ๑๐ บาท ท่านสามารถจะซื้อผ้าสบงสักผืนได้ไหม​ ถ้าซื้อสบงสักผืน​ ถ้าซื้อสบงไม่ได้ก็ซื้ออังสะสักตัว​ นำไปร่วมในการถวายกฐิน​

หรือว่าท่านไม่ซื้อผ้า​ แต่ว่าท่านร่วมทอดกฐินสามัคคี​ และกฐินสามัคคีนี่ เขาถือว่าเป็นเจ้าภาพด้วยกันทุกคน ไม่มีใครเป็นเจ้าภาพเก่งโดยเฉพาะ​ ไม่มีใครเป็นบริวาร​ ทุกคนเป็นเจ้าภาพ​

ในเมื่อทุกคนเป็นเจ้าภาพร่วมกัน​
ก็มีฐานะร่วมกัน​รับอานิสงส์เหมือนกัน​

คือเป็นเทวดาหรือเป็นนางฟ้า ๕๐๐ ชาติเหมือนกัน เป็นพระเจ้าจักรพรรดิหรือเป็นมเหสีของพระเจ้าจักรพรรดิ ๕๐๐ ชาติเหมือนกัน เป็นกษัตริย์หรือเป็นพระบรมราชินีนาถ ๕๐๐ ชาติเหมือนกัน เป็นมหาเศรษฐี ๕๐๐ ชาติ เป็นอนุเศรษฐี ๕๐๐ ชาติ เป็นคหบดี ๕๐๐ ชาติ

รวมความว่าทุกอย่างเป็นเหมือนกัน ถ้าจะถามว่ากฐินวัดนั้น ถ้าบังเอิญมีพระเพียง ๕ องค์ คนไปทำบุญตั้งพันสองพันคน​ จะมีอานิสงส์ต้องแบ่งกันมากมายไหม​ จะได้คนละนิดคนละหน่อยไหม​ ก็ต้องขอตอบว่า​

คำว่าอานิสงส์ไม่แบ่ง​ทุกคนได้ ๑๐๐​ เปอร์เซ็นต์​
เหมือนกัน

จากหนังสือ คำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง
เล่มที่ ๗๐ หน้า ๕๘





จิตเป็นบุญเป็นยังไง
จิตเป็นบุญก็คือจิตเราดี
มีความสุขความสงบ เย็นอกเย็นใจ
ไม่ทุกข์ไม่ร้อนไม่วุ่นไม่วาย
พุทโธใจเบิกบานสบาย
หายทุกข์หายยาก
หายความลำบากรำคาญ
เป็นอย่างนี้แหละให้เข้าใจไว้
นี่แหละบุญ ....

#โอวาทธรรม
หลวงปู่ฝั้น อาจาโร





“ไม่มีทาง" ที่ทุกคนจะชอบเรา
ขนาดเรายังไม่ชอบทุกคนเลย
ฉนั้น..จงทำในสิ่งที่คิดว่า
ถูกต้องและเหมาะสม "ก็พอแล้ว"

#โอวาทธรรมคำสอน
(หลวงปู่แหวน สุจิณโณ) วัดดอยแม่ปั๋ง
ตำบลแม่ปั๋ง อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่





ธรรมะเป็นสิ่งที่อยู่เหนือคำพูด
คำสอนธรรมะทั้งหลายนั้น มันเป็น
คำสมมุติกันขึ้นมาพูด ตัวธรรมะแท้ ๆ นั้น
อยู่เหนือคำพูด ผู้มีปัญญารู้เห็นธรรมะ
ท่านไม่ต้องการอะไร ไม่เอาอะไรอีกแล้ว
เพราะถ้าจะเอาความสุข ความสุขมันก็ดับ
ถ้าจะเอาความทุกข์ ความทุกข์มันก็ดับ
จะเอาวัตถุสมบัติข้าวของอะไรต่าง ๆ
สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นมันก็จะดับเหมือนกัน
แม้นแต่ร่างกายที่คนหวงแหนกันนี้
เกิดขึ้นแล้ว ที่สุดแล้ว มันก็ดับ

หลวงพ่อชา สุภัทโท





"..อันนี้พระพุทธเจ้าก็ว่าอยู่ กิจโฉ มนุสสปฏิลาโภ การที่ได้อัตภาพเป็นมนุษย์เป็นลาภใหญ่ เกิดมาชาติหนึ่ง ๆ แสนทุกข์แสนยากแสนลำบาก เราได้มาแล้ว เราเป็นผู้ไม่ประมาท รีบเร่งเอาทรัพย์ภายในไว้เสีย ความได้อัตภาพมาเป็นมนุษย์เป็นลาภอันสำคัญ มนุษย์เป็นชาติอันสูงสุด เป็นสัตว์ใจสูง มีเมตตาซึ่งกันแลกัน ได้สมบัติมาดีแล้วก็รีบเอามัน รับทำเอาเสีย อบรมบ่มอินทรีย์ให้มันแก่กล้า แก่กล้ามันสุก สุกมันก็ดี หมากไม้มันสุกมันก็หวานไม่ใช่สุกแกมดิบ นอกจากอัตภาพร่างกายของเราแล้วสิ่งอื่นไม่มีเรื่องนอกธรรม เรื่องข้างนอกกว้างขวาง ต้องเข้ามาพิจารณาแต่กายกับใจของเราเท่านั้น อันนี้ได้ชื่อว่าเข้ามาใกล้แล้ว ใกล้เข้ามาทุกที ใกล้ทางพระนิพพาน เป็นผู้อยู่ต้นทางพระนิพพานก็ว่าได้เป็นผู้ไม่ประมาท เข้าใกล้เข้าทุกที ๆ ครั้นบารมีของเราพร้อมบริบูรณ์แล้วก็สามารถที่จะพิจารณาได้.."

อนาลโยวาท
หลวงปู่ขาว อนาลโย
วัดถ้ำกลองเพล อำเภอเมือง จังหวัดหนองบัวลำภู
(พ.ศ.๒๔๓๑-๒๕๒๖)





ใจเรา มีคุณค่า
เหนือสิ่งอื่นใดทั้งนั้น
สมบัติทั้งโลก
สู้ใจเราไม่ได้

หลวงปู่ไพบูลย์ สุมังคโล