ศีลธรรม

[รสมน]

"ทุกๆ คนมีอานิสงส์ของทานและศีลแต่เก่ามา จึงได้มาเกิดเป็นมนุษย์ในปัจจุบันนี้ นี่แหละเป็นสิ่งที่เราจะได้พึ่งอาศัยนะ ล้วนแต่เป็นของเก่าทั้งหมด เป็นของเก่าที่เราได้สร้างมาไว้แต่อดีตปุพเพฯ โน้น ของเก่านี้ทิ้งไม่ได้ ของเก่ามีแล้วท่านให้เคารพรักษาไว้ ไม่ให้มันเสื่อมไป และถ้าของใหม่ยังไม่เกิดไม่มีก็ดี ท่านก็ให้แสวงหาเอาให้เกิดให้มีขึ้น ถ้าเราไม่แสวงหาเอา เราจะกลายเป็นมนุษย์สูญเปล่านะ"

โอวาทธรรม
#หลวงปู่อว้าน เขมโก
#วัดป่านาคนิมิตต์





"บุคคลที่ทนในสิ่งที่คนอื่นทนได้ยาก
ทำในสิ่งที่คนอื่นทำได้ยาก
บุคคลนั้นจะเข้าถึงความสำเร็จของชีวิต
ความอดทน ความขมขื่น
จะเกิดขึ้นในเบื้องต้นของการทำความดี
แต่จะได้รับความชื่นชมในบั้นปลาย”

หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ





"คนโง่ ต้องเอากิเลสตัณหามาเป็นกำลังใจ
สำหรับทำการงาน เรามันลูกศิษย์พระพุทธเจ้า
เราไม่โง่ เราเอาสติและปัญญานั่นแหละ
มาเป็นกำลังใจสำหรับทำการงาน"

ท่านพุทธทาสภิกขุ





"คนโง่ ต้องเอากิเลสตัณหามาเป็นกำลังใจ
สำหรับทำการงาน เรามันลูกศิษย์พระพุทธเจ้า
เราไม่โง่ เราเอาสติและปัญญานั่นแหละ
มาเป็นกำลังใจสำหรับทำการงาน"

ท่านพุทธทาสภิกขุ






“…ดวงอาทิตย์เป็นเจ้าของกลางวัน
พระจันทร์เป็นเจ้าของกลางคืน
พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระอริยเจ้า
ส่องสว่างตลอดกาลฯ…”

#โอวาทธรรมหลวงปู่ศิลา สิริจันโท






ถ้าใจเราหนักแน่...หินมันเบา
ถ้าใจเราเบา...สำลีมันก็หนัก

พระราชภาวนาวัชรมุนี (#หลวงพ่อเอนก ยสทินฺโน)
วัดป่าไทรงาม อ.เดชอุดม จ.อุบลราชธานี






“อย่าเห็นแก่เงิน จนมองไม่เห็น
ความเป็นมิตรที่ดี และความถูกต้อง
อย่าเห็นแก่อำนาจ จนทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน
อย่างเห็นแก่กิเลส จนลืมศีลธรรม
นี่คือสิ่งที่เธอทั้งหลาย จงจำให้ขึ้นใจ”
...
คำสอน หลวงปู่โต๊ะ อินทสุวัณโณ
วัดประดู่ฉิมพลี กรุงเทพมหานคร






#อย่าประมาทความดี

ยังมี เทพยดาองค์หนึ่ง แต่ก่อนเป็นผู้หญิง ในสมัยครั้งหนึ่งแกไปวัดไปเห็นมันรกในทางจงกรมของพระ แกก็ไปเขี่ยขี้ฝอยในทางจงกรมนั้น เพื่อให้ความสะดวกในการเดินจงกรมของพระ ครั้งเดียวเท่านั้น แต่แกทำด้วยความรัก แกทำด้วยความเชื่อ ทำด้วยความนับถือ ทำด้วยความบริสุทธิ์จิต เพราะของที่รกรุงรังสกปรกนั้น ยังความเศร้าใจให้เกิดขึ้นท่านเห็นเป็นเช่นนี้จึงได้เก็บขี้ฝอยออกจากที่ทาง แล้วก็หาน้ำล้างเท้ามาไว้ในที่นั้น เก็บขี้ฝอยขี้เศษต่างๆ รกรุงรังออกหมด แกก็รู้สึกว่า ใจสบายผ่องแผ้ว กลับไปบ้าน

บังเอิญไปเกิดเป็นลมตาย ตายจากโลกนี้ก็ไปเกิดเป็นเทวดา มีบริษัทบริวาร มีอาหารทิพย์ มีปราสาท มีความอุดมสมบูรณ์อย่างมากมาย เมื่อไปอยู่ที่นั้น ระลึกชาติได้ เมื่อระลึกชาติได้อย่างนี้ ก็นึกในใจว่า ถ้าเราทำบุญมากๆ ก็จะได้ดีมากกว่านี้ จะขอไปทำความดีอีกสักหน่อยเถอะ เพื่อให้มันยิ่งกว่าที่ได้ผลอยู่ขณะนี้ แต่ก่อนไม่ยักรู้ว่ามันจะได้รับผลอย่างนี้ ก็ได้ลงมาจากสวรรค์ ไปเที่ยวหาพระอยู่ตามป่าตามพง พอไปเห็นพระองค์หนึ่งท่านกำลังเข้าสมาธิ ฝ่ายเทวดาก็มายืนจ้อง คอยปฏิบัติอุปัฏฐากพระ ท่านเลยตะเพิดไป “เทวดาทำไมมาแย่งบุญมนุษย์ แต่ก่อนนี้มันประมาท เมื่อไปเสวยผล ได้รับผลดีแล้ว ยังจะอยากโลภมาก ไม่เอา ไม่ให้ท่านให้มนุษย์เขามาทำ คนที่ยังไม่ได้รับความดีอย่างแกนั้นยังมีอยู่อีกมาก ไม่ต้องมาแย่งเขา” เปิดเลย เทวดานั้นขึ้นไปอยู่ในสวรรค์ ก็ได้ผลแค่นั้น บุญใหม่ควรทำต่อ เขาไม่ให้ทำ

นี่เพราะเหตุใด เพราะเหตุว่า คนเราประมาทในบุญเล็กน้อย เมื่อตายไปแล้ว จะมาทำบุญกุศลน่ะ
มันยากนัก ยากยังไง กายก็ไม่เหมือนกายมนุษย์ จะมาพูดกับมนุษย์ก็ไม่ได้ จะมาใส่บาตรทำบุญก็ไม่ได้ อย่างดีก็เพียงมายืนคอยอนุโมทนาเท่านั้น ถ้าใครตาดีก็เห็น ใครตาไม่ดีก็ไม่พบพาน ถ้าใครมีภูมิรู้ในทางจิต ก็พอจะแนะนำสั่งสอนกันบ้าง ถ้าไม่มีคนเช่นนั้น เทวดาก็ไม่มีหนทางที่จะบำเพ็ญคุณงามความดีต่อได้เลย นี่มันเป็นอย่างนี้

ฉะนั้น จึงอย่าพากันประมาท เมื่อเรามีโอกาสและเวลา คุณงามความดีใดๆ ในโลกพอจะสามารถและมองเห็น เราก็ควรจะต้องรีบขวนขวาย พยายามทำความดีนั้นเสียโดยเร็ว ถ้าความตายเกิดขึ้นเดี๋ยวนี้เราจะไปเอาอะไร ไม่มีอะไรสักอย่าง อย่างดีที่สุดก็จะได้แค่ห่อข้าวตากของตนที่ทำไว้แล้วนั่นแหละ คือความดีที่เราสับสร้างมาแต่ก่อน แล้วก็มาระลึกขึ้นความดีนั้นก็จะไปช่วยบำรุงน้ำใจของเรา อำนวยผลให้บุคคลผู้นั้นไปในทางสุคติ โลกสวรรค์ถ้าใครได้มีนิสัย ได้อบรมในทางจิต หรือในทางสมาธิให้แก่กล้าก็สามารถบำเพ็ญให้ตนพ้นไปจากโลกียวิสัย ทำใจของตนให้ก้าวขึ้นไปสู่โลกุตรธรรมได้

นี่ฉะนั้น พวกเราที่ยังไม่เกิดความดีอย่างสมใจนึกก็ดี อย่าประมาท ผู้ทำความดีได้ยังไม่สมใจอย่างนึกก็อย่าประมาท ก็ควรจะถือว่าสิ่งที่เราทำลงไปนั้น เป็นทรัพย์ของเรา ทรัพย์ของเรานี้ เป็นเครื่องป้องกันชีวิตของเรามิให้ตกไปในฝ่ายต่ำ แม้อยู่ในโลกนี้เราก็อาศัยความดีคือธรรมะนี้ เป็นผู้บงการชีวิต ถ้าเราดับจิตไปจากโลกนี้ ความดีก็จะต้องติดตามตนไปเหมือนกับเงาของบุคคลย่อมตามตนไปทุกเมื่อฉะนั้น

นี่กล่าวถึงเรื่องความดี ซึ่งพวกเราได้พากันสับสร้างคุณงามความดี ร่วมใจกันในที่นี้ก็จงพากันถือคติที่ได้เตือนใจมานี้ เป็นเครื่องระลึก เป็นธรรมานุสสติภาวนากันต่อไป

พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์
(ท่านพ่อลี ธมฺมธโร)

แสดง ณ วัดอโศการาม ๔ ตุลาคม ๒๕๐๓
จากหนังสือ “ท่านพ่อลี ธัมมธโร”

พระบุญกู้ อนุวฑฺฒโน บันทึก