อารมณ์ของจิต

[รสมน]

มีโยมมาถามอาตมาว่า

"ผมภาวนา พุทโธ อยู่ปีนึงไม่เห็นได้อะไรเลยครับ"

อาตมาเลยตอบเขาไปว่า

"...คุณบอก คุณภาวนาอยู่ปีนึงไม่ได้อะไร ก็แล้วกิเลสมันเกาะหัวใจคุณมาตั้งกี่กัปป์ กี่กัลป์ คุณบอกภาวนา "พุทโธ" แค่ปีเดียว แล้วมันจะได้อะไรล่ะ หัวใจมีกิเลสมาตั้งกี่กัปป์ มาภาวนาแค่นี้มันจะสมดุลกันเหรอ ทำเพียงเท่านี้มันจะละกิเลสได้หรอ"

#หลวงปู่ทุย ฉนฺทกโร








ถาม : #เวลานำของไปถวายพระ
#แต่พระไม่ได้ฉันอาหารนั้น
#ผู้ถวายจะได้บุญเต็มที่ไหม

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย
ตอบ : ผู้ถวายจะได้บุญที่หรือไม่นั้น
อยู่ที่ความตั้งใจอันบริสุทธิ์ของเรา
แม้แต่ว่าถ้าเรานำของไปถวายพระ
แล้วยังระแวงสงสัยในพระว่า
พระองค์นั้นจะบริสุทธิ์หรือไม่
บุญที่เราทำลงไปก็ไม่ได้ อย่างเต็มที่

#การจะทำบุญ_จะได้บุญมากหรือน้อย
#ก็อยู่ที่เจตนาของเราบริสุทธิ์สะอาด

ถ้าเราให้แก่คนยากจน
มุ่งเพื่อความสงเคราะห์
ให้ผู้ทรงศีลทรงธรรม มุ่งเพื่อความบูชา
ให้แก่พระสงฆ์
มุ่งเพื่อให้ผู้ที่ทำกิจเพื่อพระศาสนา

#เจตนาของเราบริสุทธิ์
#เมื่อทำบุญลงไปแล้ว
#ถึงแม้ว่าพระไม่ได้ฉัน_ท่านเพียงแต่รับ
#เราก็ได้บุญอย่างเต็มที่แล้ว

พระราชสังวรญาณ (หลวงพ่อพุธ ฐานิโย)
วัดป่าสาลวัน อ.เมือง จ.นครราชสีมา








. #ความดีนั้น_เราต้องทำอยู่เสมอ..!!

"... ให้เป็นที่อยู่ของจิต เป็นอารมณ์ของจิต
ให้เป็นมรรค คือ ทางดำเนินไปของจิต มันจึงจะเห็นผลของความดี
ไม่ใช่เวลาใกล้จะตายจึงนิมนต์พระไปให้ศีล ให้ไปบอกพุทโธ หรือตายไปแล้วให้ไปรับศีล

... เช่นนี้เป็นการกระทำที่ผิดทั้งหมด เหตุว่า
คนเจ็บ จิตมัวติดกับเวทนา
“ไฉนจะมาสนใจไยดีกับศีลได้" เว้นแต่ผู้ที่รักษามาเป็นปกติเท่านั้นจึงจะระลึกได้

... เพราะตนเองเคยทำมา จนเป็นอารมณ์
ของจิตแล้ว แต่ส่วนมาก ใกล้จะตายแล้วจึงเตือนให้รักษาศีล ...”
-----------------------------------
#ธรรมโอวาทโดย
#หลวงปู่แหวน_สุจิณโณ วัดดอยแม่ปั๋ง อ.พร้าว จ.เชียงใหม่ (พ.ศ. ๒๔๓๐ – ๒๕๒๘)