นวรัตน์ดอทคอม

"..คำว่าเราอันเป็นหลักใหญ่ในตัวคนก็คือใจ ใจเป็นของไม่ตาย และไม่เคยตายมาแต่กาลไหน ๆ นอกจากระเหเร่ร่อนไปเกิดในกำเนิดดี-ชั่วต่าง ๆ ตามอำนาจของวิบากกรรมดี-ชั่วที่ตนทำไว้พาให้เป็นไปเท่านั้น ยิ่งคำว่าตายแล้วสูญ นั่นไม่มีในใจดวงใด ๆ เลยทั้งใจสัตว์ใจบุคคล แม้ใจพระพุทธเจ้าและใจพระอรหันต์ผู้สิ้นกิเลสตัวพาให้เกิด-ตายแล้วก็ไม่สูญ แต่ไม่เที่ยวแสวงหาที่เกิดต่อไปเหมือนใจที่มีกิเลสเป็นเชื้อพาให้เกิด-ตายเท่านั้น เพราะใจนั้นเป็นใจ อนุปาทิเสสนิพพานของผู้สิ้นกิเลสโดยสมบูรณ์แล้ว.."

#เทศนาธรรมธรรมคำสอน
(พระครูวินัยธร)
หลวงปู่มัน ภูริทตฺโต
#อ้างอิงหนังสือประวัติหลวงปู่ขาว อนาลโย
วัดถ้ำกลองเพล อ.เมือง จ.หนองบัวลำภู
(พ.ศ.๒๔๓๑–๒๕๒๖)





"..เพราะฉะนั้นให้พวกเราปลูกศรัทธาความเชื่อลงไป อย่าไปเชื่อกับแต่กิเลสหลาย แต่นี่ไปหาตาย ก็พยายามอบรมให้เชื่อพระพุทธเจ้า สิ่งใดท่านห้าม ก็ละซะ สิ่งที่ไม่ดีนั่นล่ะ ความโลภ โกรธ หลง นั่นแหละ ความโลภก็ให้ละ ความโกรธก็ให้ละ ความหลงก็ให้ละ อย่านำเอาไปฮอด (ถึง)วันตาย ให้ทิ้งเสียก่อนนี่แหละ ครั้นจะตายให้ตายด้วยศีล ด้วยสมาธิ ด้วยปัญญา ด้วยศีลด้วยธรรม ด้วยภาวนา ให้ตั้งจิตให้เป็นกาลกุศล คิด พอตายไปทีนี้ละก็คออ่อน พระสวด กุศลา ธมฺมา อกุศลา ธมฺมา อพยากตา ธมฺมา นั่นมันว่าแต่ชื่อเฉยๆ ให้เราสวด กุศลาให้ตัวเจ้าของ มาวันนี้ก็เรียกว่า สวดกุศลาใส่ตัวเองซะเดี๋ยวนี้ ศีล ก็เป็นกุศลาธัมมา ทาน ก็เป็นกุศลาธัมมา ภาวนาพุทโธ ก็เป็นกุศลาธัมมา ก็เหมือนกันนั่นแหละ ผู้ใดรักษาศีลบริสุทธิ์ทุกวัน ให้ทาน ทุกวัน ภาวนาพุทโธ ก็สร้างกุศลาธัมมาใส่ตัวเป็นประจำ ทุกขณะลมหายใจ นั่นแหละ ผู้ใดบ่มีศีลอันนี้แหละ ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดโกหก กินเหล้าทุกวัน ก็สร้างอกุศลใส่ตนทุกวันนั่นแหละ มันเป็นอย่างนั้นดอก ทานก็บ่ทำสักเทือ สร้างแต่อกุศลาธัมมา ใจมันก็โลภ โกรธ หลง ขึ้นไปหละ มันเป็นอย่างนั้น พอเวลาตายแล้ว จะนิมนต์พระไปสักร้อยวัดให้สวดกุศลาธัมมา อกุศลาธัมมา อพยากตาธัมมา หมดวันหมดคืน นั่น อยากจะไปสวรรค์ ด้วยคำสวดของพระไม่ได้หรอก ให้เราละเท่านั้นแหละ ตายปุ๊บก็ไปทุคติปั๊บ ไอ้คนชั่วมันไม่ไปคอยฟัง สวดกุศลาอยู่นั่นดอก อันคนใจบุญก็เหมือนกัน ตายปุ๊บก็ไปสู่สุคติทันที ไม่คอยมาฟัง กุศลาธัมมากับพระหรอก มันเป็นยังงั้น.."

อบรมภาวนาญาติโยม
หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม
วัดอรัญญวิเวก ต.บ้านข่า อ.ศรีสงคราม จ.นครพนม







..#ธรรมเหล่าใดเป็นไปเพื่อความอยากใหญ่ใฝ่สูง #เป็นไปเพื่อความไม่สันโดษ #ยินดีในของที่มีอยู่ อย่างนี้เป็นไปเพื่อความเลี้ยงอันยาก เป็นไปเพื่อความเกียจคร้าน เป็นไปเพื่อความคลุกคลีหมู่คณะทั้งหลายเหล่านี้ ท่านตรัสเป็นส่วนหนึ่งว่า #อันนี้ไม่ใช่ธรรมและไม่ใช่วินัย #ไม่ใช่สัตถุศาสน์ #คําสั่งสอนของพระศาสดาของเราตรงกันข้าม นั้นท่านว่าอันนั้นเป็นธรรมคําสอน สัตถุศาสน์ คําสอนของพระพุทธเจ้าของเรานี้อย่างนี้

..ธรรมทั้งหลายเหล่านี้ #ถ้าเราสังวรสํารวมมันจะเกิดอยู่ทุกวิถีทาง มันจะเป็นธรรมะ #เป็นคุรุธรรม มันหนัก #นี่เรียกว่าปฏิบัติธรรมะ ถ้ารู้อย่างละเอียดอย่างนี้ มันก็รู้จักธรรมะ มันมากที่สุดล่ะ ไม่จนธรรมะได้พิจารณา

..ฉะนั้น ข้อวัตรปฏิบัตินี้ เพื่อให้เข้าไปรู้ไปเห็นสิ่งทั้งหลายเหล่านั้น มันก็เป็นคล้ายๆ พื้นฐาน อย่างเราจะปลูกอาคารสักหลังหนึ่ง มันมีข้างบนสองชั้น สามชั้น มันก็อยู่ข้างบนโน่น #แต่พื้นฐานก็คือตัววางรากฐานนี้เอง #มันจะทรงตัวมันอยู่ได้ก็เพราะรากฐานของมันมั่นคง

..#การประพฤติปฏิบัตินี่มันรกรุงรังเหลือเกินที่ธรรมะมันจะอยู่ ฉะนั้น #เราจึงพยายามถอนอะไรออก ที่มันรกรุงรังน่ะถอนมันออก #อย่างความกําหนัดย้อมใจ #อย่างความเกียจคร้าน #อย่างความอยากใหญ่ใฝ่สูง เป็นต้น ใครมีปัญญามากเท่าไร การปฏิบัติก็ยิ่งกว้างออกไป ก็ยิ่งละเอียดออกไป

...การปฏิบัติธรรมนี้ ท่านมารวมเข้ากันเสียเป็นพระธรรมวินัย รวมกันทั้งสองอย่าง #เป็นพระธรรมวินัย #เป็นข้อปฏิบัติเพื่อให้บรรลุซึ่งธรรม #บรรลุซึ่งสันติธรรม #คือความสงบระงับ ดังนั้น ข้อปฏิบัติของผู้ปฏิบัตินี้มันถึงมาก แต่ว่ามันก็ไม่มีอะไร ยุ่งยาก #ถ้าเรามีสติเต็มเปี่ยมแล้ว

.สติที่จะเต็มเปี่ยมนี้ก็เรียกว่าเราจะต้องพยายาม จะต้องฝึกเรื่อยๆ เช่น ผมเคยพูดให้ฟังว่า เราจะลงมาทําวัตร ลงโบสถ์ เข้ามานี่เราต้องกราบ มาองค์เดียว ก็ตามเถอะ มาทําอะไรก็กราบพระ เมื่อเสร็จแล้วจะกลับกุฏิก็กราบพระ เมื่อเราออกไปถึงกุฏิแล้ว เราขึ้นไปบนกุฏิแล้ว ก็นั่งกราบพระ ฝึกเสียก่อน ฝึกให้มากๆ บางคนก็รําคาญใจ ฮึ...ลุกขึ้นก็กราบ นั่งก็กราบ อะไรก็กราบ สารพัดอย่างล่ะ #อย่างนี้ฝึกสติของเรา #ให้มันมีสติจนให้มันชํานาญ ให้มันชํานาญในสิ่งทั้งหลายดังนี้

..#สตินี้มันคือความระลึกได้อยู่เสมอ #มีสติก็มีสัมปชัญญะ เริ่มจากจิตของเรานี่เอง ทําให้มันชํานาญ บางคนก็คิดว่า มันป่ามันเถื่อน ถือมั่นถือรั้นถือขลัง อะไรไป อย่างนี้ก็มี คิดอย่างนี้ก็มี #แต่ว่าทางก้าวของมันก็ต้องไปอย่างนี้ ตั้งแต่น้อยไปหาโตขึ้นมา จะต้องทําอย่างนี้

#พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภทฺโท)






“... การทำจริง ย่อมได้รับผลจริงอย่างไม่ต้องสงสัย สำคัญแต่ว่า ทุกคนจะยอม “ทำจริง” หรือไม่เท่านั้น พระพุทธเจ้าสลบไปกี่ครั้ง ท่านพระอาจารย์มั่นก็สลบไปกี่ครั้ง

... ประวัติครูบาอาจารย์ผู้ใหญ่ที่ภาวนาสละตาย ซวนซบสลบไปแต่ละองค์ องค์ละกี่ครั้ง
ผู้ที่มารู้จัก มากราบไหว้ในภายหลังก็เห็นแต่ตอนที่ท่าน “ผ่าน” แดนตายกันมาแล้ว

... จะมีกี่คนที่เข้าใจถึงคำที่ท่านกล่าวสั้น ๆ
กันว่า ต้องทำความพากความเพียรอย่างเต็ม
ที่ อย่างอุกฤษฎ์ ไม่ใช่ทำแบบย๊อก ๆ แย็ก ๆ แล้วก็ฝันถึงสวรรค์ นิพพานเอา ฝันก็ได้แค่ฝัน ได้แค่เงา คว้าได้แต่เงา ที่จะเป็นสมบัติของตนอย่างเต็มภาคภูมินั้นอย่าได้ฝันไป ...”
-----------------------------------------------------
#ธรรมโอวาท
#หลวงปู่ชอบ_ฐานสโม วัดป่าสัมมานุสรณ์ บ้านโคกมน อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย
(พ.ศ. ๒๔๔๔ - ๒๕๓๘)




"อย่ามองอะไรแค่ชอบกับชัง
ให้มองว่า เราเรียนรู้อะไรจากมันได้บ้าง"

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์







"เอกลักษณ์ของกัลยาณมิตร คือ
เป็นผู้ดึงความดีของเราให้ปรากฏ"

พระอาจารย์ชยสาโร ภิกขุ