ความสมหวัง และความผิดหวัง

[รสมน]

"..สมบัติในโลกเราแสวงหามาเป็นความสุขก็พอหาได้ จะแสวงหามาเป็นไฟก็ทำให้ฉิบหายได้ จริงๆข้อนี้ขึ้นอยุ่กับความฉลาดและความโง่เขลา ของผู้แสวงหาแต่ละราย ท่านผู้พ้นทุกข์ไปด้วยความอุตส่าห์สร้างความดีใส่ตน จนกลายเป็นสรณะของพวกเรา จะเข้าใจว่าท่านไม่เคยมีสมบัติเงินทอง เครื่องหวงแหนอย่างนั้นหรือ เข้าใจว่าเป็นคนร่ำรวยสวยงามเฉพาะสมัยพวกเราเท่านั้นหรือ จึงพากันรักพากันหวงพากันห่วงจนไม่รู้จักเป็นรู้จักตาย บ้านเมืองเราสมัยนี้ไม่มีป่าช้าสำหรับเผาหรือฝังคนตายอย่างนั้นหรือจึงสำคัญว่าตนจะไม่ตาย และพากันประมาทจนลืมเนื้อลืมตัว กลัวแต่จะไม่ได้กิน ไม่ได้นอนกลัวแต่จะไม่ได้เพลิดไม่ได้เพลิน ประหนึ่งโลกจะดับสูญไปเดี๋ยวนี้ จึงรีบพากันตักตวงเอาความไม่เป็นท่าใส่ตนแทบหาบไม่ไหว อันสิ่งเหล่านี้ แม้แต่สัตว์เขามีได้เหมือนมนุษย์เรา อย่าสำคัญว่าตนเก่งกาจสามารถฉลาดรู้ยิ่งกว่าเขาเลย ถึงกับสร้างความมืดมิดปิดตามาทับถมตัวเองจนไม่มีวันสร่างซา เมื่อถึงเวลาจนตรอกอาจจนยิ่งกว่าสัตว์ ใครจะไปทราบได้ถ้าไม่เตรียมทราบไว้ตั้งแต่บัดนี้.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท พระครูวินัยธร(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)วัดป่าสุทธาวาส ต.ธาตุเชิงชุม อ.เมือง จ.สกลนคร





"เรื่องของคนอื่น พยายามอย่าให้เข้ามาที่จิตใจเรา
ถ้าไม่ระวัง ก็จะยุ่งแต่เรื่องของคนอื่นไปเรื่อยๆ
หาเรื่องอยู่อย่างนั้น เอาเรื่องโน้นเรื่องนี้ มาเป็นเรื่อง
ของเราไปหมด มีแต่ยินดียินร้าย พอใจไม่พอใจทั้งวัน
อารมณ์มาก จิตไม่ปกติไม่สบายทั้งวันๆ ก็หมดแรง"

หลวงปู่ชา สุภัทโท






“เมื่อคุณหวังแล้ว
คุณต้องเตรียมตัวให้พร้อมด้วย

พร้อมทั้งสมหวัง พร้อมทั้งผิดหวัง
พร้อมทั้งหวาน พร้อมทั้งขม
สมหวังมันหวาน ผิดหวังมันขม

สมหวังดีใจเกินพอดี มันก็บ้า
ผิดหวังเสียใจเกินพอดี มันก็บ้า

ชีวิตน่ะ มันต้องหวัง แต่เมื่อหวัง
ก็ต้องเตรียมตัวให้พร้อม
ทั้งสมหวัง ทั้งผิดหวัง
มันเป็นธรรมดาของโลก”

หลวงปู่หา สุภโร







"เวลาเราโกรธ
เราเคยรู้ใจตัวเองไหมว่ากำลังโกรธ

เวลาเราเกลียด
เรารู้ทันความเกลียดในใจเราไหม

เวลาเราเบื่อ เราเศร้า
เราเคยรู้ทันความเบื่อ ความเศร้า
ทั้งๆ ที่มันเกิดขึ้นอยู่กลางใจเรา หรือไม่

รู้ใจอย่างนี้แหล่ะ ที่สำคัญไปกว่าการ
ไปกะเกณฑ์ให้ใครต่อใครมารู้ใจเรา"

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล