บำเพ็ญ ศีล สมาธิ ปัญญา

[รสมน]

"...พระศาสนาไม่ใช่โบสถ์
ไม่ใช่วิหาร
ไม่ใช่เจดีย์
ไม่ใช่พระพุทธรูปน่ะ
พระพุทธศาสนา คือ ความเห็นถูกต้อง เข้าใจถูกต้อง ปฏิบัติถูกต้อง
มันถึงจะเป็นพระศาสนา
ถ้าทำตามใจตัวเอง ทำตามอารมณ์ตัวเอง ทำตามความรู้สึก
มันไม่ใช่ศาสนา ให้เข้าใจนะ
ถ้าเราพัฒนาตัวเองในปัจจุบัน มันก็จะต่อยอดเราไปเรื่อย ๆ นะ

เราต้องแก้ไขตัวเอง
อันไหนไม่ดี เราอย่าไปคิดมัน
ถ้าเราไปคิดน่ะ คือ เรามีเพศสัมพันธ์ทางความคิดแล้ว
เพราะเราไปคิดน่ะ คือเรากำลังกินอาหารทางความหลงน่ะ
เราต้องรู้จักความคิดนะ
ความคิดมันอร่อยนะ
อร่อยมาก ความคิดนี่นะ
เราต้องมีสัมมาสมาธิน่ะ
เราต้องหยุด
พระพุทธเจ้าบอกว่าเรารู้จักเจ้าเสียแล้ว...เจ้าความคิด
เพราะความคิดนี้เอง ทำให้เราเวียนว่ายตายเกิด
มันเป็นพลังงานอย่างยิ่งใหญ่เลย เห็นด้วยนะ
เราทุกคนให้มีความสุขนะ

พระพุทธเจ้ารักเราทุกคนน่ะ
บำเพ็ญพุทธบารมีมาตั้งหลายล้านชาติน่ะ มาบอกเรา
มาบอกวิธีว่าให้เราปฏิบัติอย่างนี้
มันง่ายเพราะมันอยู่กับเราทุกวันน่ะ
เพราะเราไม่ได้ไปไฟท์ติ้ง (fighting) กับใครน่ะ สู้กับใคร
ไฟท์ติ้ง (fighting) แก้ไขตัวเองน่ะ
อย่างนี้มันต้องมีความสุขแน่
หลวงพ่อว่า
...โอ้ มีความสุขมาก
เพราะความเป็นพระมันอยู่ที่เราในปัจจุบันน่ะ
เราไม่ต้องโง่ไปอีกแล้ว
มันอยู่กับเราปัจจุบัน เราไปทุกหนทุกแห่ง
เราต้องแก้ที่ใจเรา
แก้ที่ใจเรา แก้ที่คำพูดเรา
แก้กิริยามารยาทเรา
เราพยายามขยัน
พยายามรับผิดชอบ อดทนให้มีความสุขน่ะ
เรื่องอะไรเราจะไปโง่ตามความคิด ตามอารมณ์
เห็นด้วยนะ
ไม่เห็นด้วยน่ะ บาปแน่นะ..."

หลวงพ่อกัณหา สุขกาโม
ณ วัดป่าทรัพย์ทวีธรรมาราม
วันอังคารที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๖
#หลวงพ่อกัณหา_สุขกาโม
#วัดป่าทรัพย์ทวีธรรมาราม






#องค์หลวงปู่เมตตาธรรมว่า—-ฟังธรรมคำสอนมันกะยังเป็นความจำอยู่ บ่แม่นความจริง แม้ในตำหรับตำรากะเป็นความจำ บ่แม่นความจริง ความจริงต้องเกิดจากตัวเองเห็นเอง ปฏิบัติเองนั่นจั่งแม่นความจริง

พ่อแม่ครูอาจารย์หลายองค์ท่านบ่ได้เรียนรู้จากตำหรับตำรา ท่านเรียนรู้จากธรรมชาติ ธรรมชาตินี้แหล่ะสำคัญ ถ้ารู้และเข้าใจธรรมชาติกะรู้และเข้าใจธรรมะ พ่อแม่ครูอาจารย์

ท่านว่าตำหรับตำรากะเป็นสูตรยาตำหรับยา บ่แม่นตัวยา อ่านตำหรับยากะบ่เฮ็ดให้หายไข้ได้ เพราะบ่แม่นตัวยา ธรรมะกะคือกัน เอาอ่านบ่นท่องสวด แต่บ่ปฏิบัติให้รู้ ให้เห็น ให้หายสงสัย มันจะรู้ทุกข์ พ้นทุกข์ได้จั่งได๋

พระพุทธศาสนาเป็นของบ่มีตัวตนถ้ายังมีตัวยังมีตนอยู่บ่แม่นพระพุทธศาสนา พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาท้าทายต่อการพิสูจน์ กะพากันทดลองเบิ่ง พากันทดสอบเบิ่ง อย่าพากันนับถือศาสนาแต่นาม ให้นับถือเต็มเนื้อเต็มตัวให้สมกับเป็นเชื้อชาติพุทธสัญชาติพุทธ

ตราบใดยังเชื่อในรูปธรรม ยังบ่แม่นพระพุทธศาสนาแท้ ยังเชื่อกันยากอยู่ดอก ถูกกิเลสกล่อมเกลาตั๋วต้มมานับชาติบ่ถ้วน ถูกกิเลสข่มไว้ ครอบไว้ พอกไว้ ยังเชื่อพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้ายากอยู่

พระธรรมคำสอนอันสุขุมคัมภีรภาพ บ่พากันเชื่อ เชื่อแต่คัมภีร์กิเลส คำสอนกิเลส ตะแม่นเชื่อมันคัก บ่สมกับเป็นลูกพระพุทธเจ้า กิเลสตั๋วจั่งได๋กะเชื่อมัน ซ่างบ่มีปัญญาคัก พ่อแม่ครูอาจารย์ผุ้เพิ่นมีปัญญา เพิ่นบ่เชื่อกิเลส บ่ตกอยู่ในอำนาจกิเลส

เว่าแล้วสอนแล้วกะเชื่อยากอยู่ดอก เพราะแพ้กิเลสมานับบ่ถ้วน ชาติที่แล้วกะแพ้จั่งได้เกิดมาในชาตินี้ เอ่าๆ สิแพ้ไปฮอดไส ปัญญามีให้พิจารณา ให้พิจารณาไตร่ตรอง ว่าสิ่งเฮ็ดที่ทำมันถูกหรือผิด มันทุกข์หรือสุข มันเป็นบุญหรือบาป มันเดือดร้อนหรือสุขสงบ นั้นๆ

ใช้ปัญญาพิจารณาใคร่ครวญไตร่ตรอง ใช้ปัญญาตลอด บ่แม่นสิไปนั่งหลังขดหลังแข็งสงบนิ่งว่าตะของได้ธรรม พอออกจากนั่งสมาธิกะเฮ็ดหยังบ่เป็น พิจารณาบ่เป็น มันบ่แม่นดอก

สติกะคือสงบ สมาธิคือศีล ปัญญาคนล่วงทุกข์ได้เพราะปัญญา คนพ้นทุกข์ได้เพราะปัญญา นั่งภาวนากะนั่งหาปัญญาบ่แม่นติ สิไปมัวนั่งสมาธิอยู่นั้น ยังช้าอยู่ดอก ยังเป็นการปฏิบัติตามรูปแบบ ยังช้าๆ

เอ่าๆ เอาหม่องนี้เบิ่ง ที่พ้นทุกข์ได้ มีเจโตวิมุติ กับ ปัญญาวิมุติ นั่นเห็นบ่ สิมาเอาส่ำสงบนี้ตี้ สิเอาสำนี้บ้ เอ่าคือจั่งสิขึ้นต้นไม้ต้นนี้ จะขึ้นจากเหง้าต้นมันกะได้ยังช้าอยู่ แต่ถ้าขึ้นทางปลายลงมาจะเร็วกว่า

จั่งซั่นพระพุทธเจ้าเพิ่นจะบัญญัติในมรรคมีองค์ ๘ โดยบัญญัติสัมมาทิฏฐิ ความเห็นชอบขึ้นก่อน ส่วนสัมมาสติ กับสัมมาสมาธิ เป็นข้อเกือบสุดท้าย

เว่าไปแล้วกะบ่เชื่อง่ายๆ ดอก เพราะจิตตัวเดียว จิตทางได๋สบายมันกะไป ทางได๋ลงต่ำมันไหลตามจิตสิเก่งกล้าสามารถปานได๋ กะสู้ปัญญาบ่ได้ ปัญญาเป็นวิทยากรสอนจิต เอ่าๆ พากันพิจารณาด้วยปัญญาเด้อ

#หลวงปู่สมบูรณ์_ขันติโก







“ผู้มีสติปัญญาย่อมหาความสุขสงบแก่ใจ ด้วยอภัยทาน”

หลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป







#สูงสุดคืนสู่สามัญ
ยามขึ้นอย่าเหลิง ยามตกอย่าท้อ ชีวิตเป็นอนิจจัง ไม่มีอะไรตั้งอยู่ตลอดไปมีแต่เกิดและดับ เจริญและเสื่อมเป็นธรรมดาของสรรพสิ่งเป็นไป ตามกฏธรรมชาติหน้าที่ของเราคือ ตั้งสติเรียนรู้ สร้างบุญสร้างกุศลให้ยิ่ง ยอมรับในกฏธรรมชาติและพร้อมปรับเปลี่ยนตัวเอง เพื่อเอาตัวรอดในทุกสภาวะการณ์ได้

สมบัติในโลก เงินสักบาท ตายแล้วก็เอาไปไม่ได้ เว้นแต่บุญกุศล เพียงข้าวทัพพีหนึ่งสมาธิชั่วครู่หนึ่งกลับมีอนิสงส์ไปยังชาติหน้า

โอวาทธรรม
หลวงตาอินทร์ถวาย สนฺตุสฺสโก
วัดป่านาคำน้อย อ.นายูง จ.อุดรธานี





วัดที่เป็นเนื้อนาบุญ

กลิ่นศีลกลิ่นธรรมหอมฟุ้งออกไป
เดี๋ยวเทพเจ้าเหล่าเทวดาท่านก็ไปตาม
ลูกหลานบริวารมาช่วยกันบำรุงรักษา

วัดไหนมีพ่อแม่ครูอาจารย์
เป็นสถานบำเพ็ญศีล สมาธิ ปัญญา
วัดนั้นก็รุ่งเรืองด้วยมรรคผล
ดึงดูดจิตข้ามพ้นคลองน้ำหมาเน่าเข้าสู่โลกุตระ

โอวาทธรรม พระอาจารย์คม อภิวโร