ความสุขไม่เที่ยง

[รสมน]

“ความสุขที่ได้รับ เป็นของไม่เที่ยง
สักวันหนึ่งก็ต้องจากไปทั้งหมด

แม้แต่ร่างกาย ที่คิดว่าเป็นของเรา
สุดท้าย มันก็ไม่ได้เป็นของเราอย่างที่คิด

ให้เราพยายามปฏิบัติ
ฝึกหัดจิตใจของพวกเรา
เพื่อที่จะให้ได้ พุทโธ เป็นที่พึ่ง”

หลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป






"พวกเรามักคิดถึงความสุขในอนาคต
ว่าเราทำนั่น ทำนี่ ต่อไปเราจะมีความสุข
เราจะไปนั่น ไปนี่ แล้วเราจะมีความสุข

ทำไม ไม่หัดหาความสุขในปัจจุบัน
โดยดูไปที่ใจเราเอง อยู่กับตนเอง
อยู่กับลมหายใจ ทำกายให้นิ่ง ทำใจให้นิ่ง
จะพบความสุขในตัวเอง"

พระอาจารย์ญาณธัมโม





“ ศีลของฆราวาส เราก็รู้จักกันดีว่า ศีลห้า ศีลอุโบสถ นั่นแหละ ใครมีศรัทธาพอที่จะรักษาศีลห้า ก็รักษาให้มันถึงใจ อย่ารักษาเล่นๆ เมื่อถึงวันพระ จะรักษาอุโบสถศีล ก็รักษาให้มันถึงใจ อย่าไปรู้จักแต่ชื่อของ ...ศีล... “
โอวาทธรรม หลวงปู่สังข์ สังกิจโจ




. ครูบาอาจารย์ท่านยอมรับว่า ทุกคนต้องการความสุข แต่ท่านกลัวว่าเราจะผิดหวัง ท่านจึงขอให้เราพิจารณาให้ชัดเจนเสียก่อนว่าความสุขนั้นคืออะไร ไม่อย่างนั้นมันจะเหมือนกับการออกเดินทางไปเที่ยวประเทศใดประเทศหนึ่ง โดยไม่รู้ว่าประเทศนั้นมันอยู่ที่ไหน ไปอย่างไร ได้ยินแต่ชื่อว่าสุขแลนด์ สุขแลนด์ แล้วคิดอยากไป "ฉันจะต้องไปสุขแลนด์ให้ได้" แต่พาสปอร์ตก็ยังไม่มี เงินที่จะใช้จ่ายในการเดินทางก็ไม่มี คิดแต่อยากไป ตั้งต้นเดินวนสักพักหนึ่ง แล้วน้อยใจว่าไปไม่ถึงสักที ระย่อท้อแท้แล้วกลับบ้าน

. ผู้ที่อยู่ในโลกยังครองเรือนอยู่ ท่านไม่ให้ใช้ชีวิตเหมือนพระหรอก เพียงแต่ให้เปลี่ยนความคิด หรือปรับมุมมองต่อความสุขในทางโลกว่ามันเป็นแค่ของเสริม เป็นเปลือก ไม่ใช่แก่นแท้ของชีวิต และไม่ควรจะเป็นเป้าหมายของชีวิต นี่เรียกว่าสัมมาทิฏฐิในทางพุทธศาสนา ผู้ที่ก้าวหน้าในธรรมท่านคิดอย่างนี้เชื่ออย่างนี้...
... ชยสาโรภิกขุ