เมื่อเทพยดาถวายพยากรณ์แก่ท่านพ่อลี

พุธ 30 มิ.ย. 2010 8:49 pm

: ครึ่งองค์ re1.jpg (12.17 KiB) เปิดดู 2903 ครั้ง

ในปีพุทธศักราช 2499 ท่านพ่อลี ธัมมธโร ได้เที่ยววิเวกไปทางจังหวัดเลย โดยไปพักอยู่ ณ ถ้ำผาบิ้ง อ.วังสะพุง อันเป็นสถานสัปปายะที่ท่านพระอาจารย์ใหญ่มั่น ภูริทัตโต ได้เคยธุดงค์มาพำนักปฏิบัติธรรม

วันหนึ่งในเวลากลางคืน ขณะที่ท่านพ่อลีดำเนินจิตเข้าสู่สมาธิธรรมอันละเอียดสุขุม จิตของท่านได้ปรากฏนิมิตขึ้นพร้อมทั้งบอกให้รู้ว่า...

ทางตะวันตกของภูกระดึงมียอดเขาสูง มีต้นไม้หลากชนิดนานาพันธุ์ บางต้นสูงระฟ้าดารดาษด้วยกิ่งก้านสาขา แนวพนาทั้งหมดสีเขียวสดสลับสล้างกับสีเหลืองอ่อน เป็นดินแดนที่มนุษย์ทั่วไปไม่เคยได้พบเห็น เปลี่ยวกายแต่ไม่เปลี่ยวจิต เป็นภพภูมิที่เป็นอยู่ด้วยสิ่งอันเป็นทิพย์

มีบุรุษผู้หนึ่งรูปร่างสูงใหญ่กำยำ นุ่งผ้าสีเหลืองแก่กำลังเหาะเหินเดินฟ้า เอามือคว้าอากาศไปมา เราเหาะเข้าไปยืนอยู่ใต้รักแร้ของเขา เขาบอกว่า เขาเป็นเทพบุตรชื่อ สันตจิตโต

สันตจิตโตเทพบุตรนั้นได้บอกเหตุ 3 ประการคือ

1. ต่อแต่นี้ไปมนุษย์จะลำบาก จะเกิดโรคตายด้วยน้ำเป็นพิษ พิษนี้มีอยู่ 2 ชนิดคือ หนึ่ง หมอกน้ำค้างอันเป็นพิษ เมื่อตกรดลงมาในนา คุณภาพของข้าวจะเสื่อมคนกินอาจเกิดโรค และสอง น้ำฝนอันเป็นพิษ ถ้าพบน้ำฝนแปลกอย่าฉัน ให้สังเกตดังนี้ คือ น้ำฝนสีแดง และสีเหลือง มีรสผิดธรรมดา ถ้ากินเข้าไปจะเกิดถ่ายท้อง เกิดเป็นเม็ดผื่นคัน ถ้ากินเข้าไปมากอาจถึงแก่ความตาย

2. สันตจิตโตเทพบุตรนั้น ชี้นิ้วไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ทันใดนั้นน้ำทะลุขึ้นจากแผ่นดินถึงนภากาศ น้ำนี้ไหลไปถึงไหน มนุษย์จะเกิดโรคภัยไข้เจ็บ ถ้าใช้น้ำนี้รดผลไม้จะเกิดโรคร้าย อายุมนุษย์จะสั้นเข้าทุกที

ท่านพ่อลีจึงถามว่า “เรื่องราวเหล่านี้แก้ได้ไหม ?”

เทพบุตรตอบว่า “โรคที่เกิดจากน้ำถ้าแก้ไม่ทันต้องตายใน 3 วัน 5 วัน 9 วัน”

ท่านพ่อถามว่า “แล้วตัวอาตมาเองจะเป็นเช่นไร”

เทพบุตรตอบว่า “ตัวท่านจะไม่เป็นอะไรเพราะท่านรู้จักบุญคุณของผู้ใหญ่ ถ้าโรคนี้เกิดกับใครจะบอกยาให้ขนานหนึ่ง ให้เอามะขามมาปอกเปลือกออกแช่น้ำเกลือ หรือผสมน้ำกระเทียมดองกิน อาการของโรคนั้นจะหายโดยพลัน"

3. ได้ปรากฏเหตุการณ์บนยอดเขา พอเทพบุตรนั้นยื่นมือออกไปทางไหนต้นไม้ทางนั้นก็หักเป็นระนาว เราจึงถามว่า “เพราะเหตุไรต้นไม้จึงหักโค่นเช่นนั้น”

แกตอบว่า “ในกาลข้างหน้าผู้ใหญ่ในบ้านเมืองจะไร้ศีลธรรม คนในชาติจะลำบาก”

ท่านพ่อลีเล่าว่า ในครั้งนั้นท่านได้สนทนากับสันตจิตโตเทพบุตรเป็นอเนกปริยาย ได้ความรู้เรื่องราวต่าง ๆ เกี่ยวกับพวกกายทิพย์เพิ่มเติมอีกไม่น้อย เป็นที่ประทับใจไม่รู้ลืม เขาได้ปฏิสันถารต้อนรับท่านเป็นอย่างดี ท่านพ่อลีได้แสดงอริยสัจจ์ 4 มรรค 8 ให้เขาฟัง เพื่อมิให้เขาประมาทและนอนใจกับการเสวยทิพยสมบัติซึ่งตกอยู่ในกฎอนิจจังเหมือนกับโลกมนุษย์ทั่ว ๆ ไป สอนให้เขาพยายามปฏิบัติธรรมเพื่อความสิ้นทุกข์เข้าสู่แดนแห่งพระนิพพานอันเป็นอมตะ และเป็นที่สุดแห่งภพชาติอย่างแท้จริง

สันตจิตโตเทพบุตรเป็นผู้มีจิตใจงามพร้อมรองรับอรรถธรรมที่ท่านแสดง ได้ฟังข้อธรรมดังนั้นก็พลันมีรัศมีกายโชติช่วง เป็นเครื่องบอกความหมายแห่งการได้ดื่มด่ำในรสพระธรรมอันเป็นทิพย์ เขาแสดงความขอบคุณที่ท่านเดินทางมาโปรด คราวหน้าหากมีโอกาสบุญอำนวย เขาขอกราบอาราธนาท่านกลับมาโปรดอีกครั้ง

เมื่อท่านพ่อลีพร้อมด้วยพระติดตามอีกสองรูปคือ พระปลัดศรี และ พระจูม พร้อมด้วยฆราวาสอีกสองคนพักปฏิบัติธรรมอยู่ที่ถ้าผาบิ้งเป็นเวลาพอสมควรแล้ว ท่านก็ออกธุดงค์ต่อทะลุป่าเขาและดอนดงกระทั่งถึงตำบลหนึ่ง ชาวบ้านได้เล่าเหตุการณ์แปลกประหลาดให้ฟังว่า

เมื่อคืนนี้มีหมอกไหลผ่านไปในสวนยา(สูบ)ของเขา หมอกไปถึงไหนใบยาก็ร่วงโรยไปหมด และมีข่าวประกาศว่าที่อำเภอเถิน จังหวัดลำปาง ชาวบ้านได้รองน้ำฝนมีสีชากิน ตายไปสิบกว่าคน ทั้งสองเรื่องที่ได้ฟังท่านก็รู้สึกว่าแปลก เพราะตรงกับนิมิตที่เห็นพอดี