อย่าใช้ในทางที่ผิด.......?
พุธ 25 มี.ค. 2009 7:20 pm
"บอย ไปส่งเอ๋มันหน่อยนะ วันนี้เปิดเทอมวันแรก"
"เออๆ....รีบๆหน่อยก็แล้วกัน รถติดโคตรๆ....."
ผมรับปากแอน แฟนของผม ว่าจะไปส่งเอ๋ น้องสาวของเธอ วันนี้เป็นวันเปิดเทอมของเอ๋ และโรงเรียนใหม่ของเอ๋ เลยที่ทำงานผมไปไม่เท่าไหร่แอนกับเอ๋เป็นพี่น้องกัน ผมแต่งงานกับแอนเมื่อสองปีก่อน เราซื้อบ้านอยู่ด้วยกัน และพาเอ๋ก็ย้ายบ้านและโรงเรียนมาอยู่ด้วย ตอนนั้นเอ๋เพิ่งจะอยู่ม.1 เป็นเด็กดื้อๆกะโปโลๆ ทะเลาะกับผมเป็นประจำ แต่เผลอแป๊บเดียว เธอก็ขึ้นม.3ซะแล้ว ผมกินกาแฟเสร็จ ก็เดินไปที่รถ และสตาร์ทรถขับออกมานอกบ้าน นั่งรอเอ๋อยู่ในรถ ผมเองชักเริ่มหงุดหงิน เพราะแม่ตัวดียังไม่แล้วเสร็จ ผมกดแตรเรียกไปสองที ประตูหน้าบ้านก็เปิดขึ้นมา ผมมองไปยังเจ้าของชุดนักเรียนสีขาวกระโปรงดำ ด้วยความตะลึงงัน ไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง ว่าหญิงสาวที่เดินออกมาคือเอ๋ น้องสาวของแอน ดูเหมือนจะเพิ่งผ่านไปเมื่อวานนี้เอง ภาพของเด็กสาวจอมซนเนื้อตัวขะมุกขะมอม หากแต่ในวันนี้ เอ๋ กลายเป็นสาวที่ผมเห็นยังต้องตะลึง
"ไปกันยัง....แหมช้านิดช้าหน่อยนี่ไม่ได้เลยนะ....."
"เอ่อ....พี่....."
"ไงเป็นอะไร...ไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง...."
"อือ...สวยจังเลย...."
"บ้าแล้วพี่บอย....ไปๆเดี๋ยวก็โทษเอ๋ว่าทำให้ไปทำงานสาย.."
"..........!!!!!!!!!!!!!!!! "
ผมขับรถมาด้วยใจที่เลื่อนลอย กลิ่นหอมจากเส้นผมและกลิ่นกายของเอ๋ ทำให้ผมขับรถฝ่าไฟแดงถึงสองแยก ผมแอบชำเลืองมองภาพของเอ๋ น้องสาวแฟน หลายครั้ง และบอกตัวเองว่า นี่เหรอเด็กตัวดำๆเมือวันวาน
"ถึงแล้ว เอ๊ะ พี่บอยนี่ยังไงนะขับรถเลยอีกแล้ว..ไปละนะ สวัสดีค่ะ..."
ผมสูดกลิ่นหอมที่ค้างอยู่ในรถด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถจะบอกกับใครในโลกได้ และขับรถไปทำงาน ถึงที่ทำงานยังมานั่งนึกว่า ทำไมถึงไม่ยอมบอกว่าจะรับกลับด้วยกัน แต่ไม่เป้นไร วันนั้นทั้งวันผมรีบเคลียงานจนหมด และขอบอส ลางานหนึ่งชั่วโมง เพื่อไปรอรับ น้องเอ๋
"อ้าวพี่บอย ทำไมมารับเอ๋ได้ล่ะ....."
"ก็...พี่กลัวเอ๋กลับไม่ถูกพี่เลยมารอรับน่ะ...."
"อืองั้นก็ดี....พี่พาเอ๋ไปซื้อของที่ห้างหน่อยดิ...."
"ได้ๆๆ...ไปเดี๋ยวไปหาอะไรกินด้วยนะ....."
"แหมโชคดีจังวันนี้พี่บอยเลี้ยงข้าว ฝนตกหนักแน่นอน.."
ผมไม่พูดอะไร พาเอ๋ขึ้นรถและก็ไปเดินห้างด้วยกัน ผมคงจะนึกภูมิใจลึกๆ เมื่อมีคนมองว่าผมพาเด็กสาวน่ารักมาเดินควง หากมีคนหนุ่มรุ่นเดียวกันมองมา ผมก็จะทำตาสองสลึงเฟื้องใส่ ให้รู้เป็นที่ว่านี่"เด็กกูเว้ยฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
หลังจากวันนั้น ผมก็ทำหน้าที่พี่เขยที่น่ารักมิได้ตกหล่น จนแอนแฟนผมทัก
"เดี๋ยวนี้ดูบอยแปลกๆไปนะ...ฮึ อย่าให้จับได้นะว่าแอบไปทำอะไรไม่ดี..."
"เฮ้ย.............."
ผมออกโขนทันทีเหมือนเพิ่งโดนจับได้ว่าแอบฉี่ในอ่างล้างหน้า
"ไม่เห็นจะมีอะไรแปลกไปเลย ก็ปรกติดีนี่นา..แอนคิดมากไปแล้ว...."
"เออๆ คิดมากไปก็ดี....อย่าให้รู้ก็แล้วกัน......"
หลังจากวันนั้น ผมก็ต้องพยายามเก็บอาการให้มากขึ้น แต่ก้ยังเทียวรับเทียวส่ง และแอบดมกลิ่นเด็กสาวของเอ๋ ทุกครั้งที่เธอขึ้นและลงรถจนวันนึง
"เฮ้ย เอกโว้ย...มึงมีอะไรที่พอจะ..เอ่อ..เอาไว้สำหรับ...เอ่อ..จีบสาวน่ะ..."
ผมแจ้งความจำนงไปยังคุณเอก เพื่อนสุดที่รัก คุณเอก เป็นคนชอบพระเครื่อง และมีครูบาอาจารย์ดี รูปหล่อ นิสัยดี อีกทั้งยังเป็นศิษย์หลวงพ่อมี วัดมารวิชัยที่เขาลือกันว่า สีผึ้งของท่านเป็นเลิศนักทางด้านจีบสาว และผมมักจะได้ยินคุณเอก พูดให้ฟังอยู่เสมอในเรื่องความเป็นเลิศนั้น
"ไอ้เตี้ย............"
เอกเพื่อนรัก หล่นปิยโวหารจากปากจังเบ่อเร่อ ผมหลับตาปี๋ คอย่น และก็ฟังคุณเอก กล่าวปิยะวาจาต่อไป
"มรึงจะเอาไปทำอะไร..เมียก็มีอยู่ทนโท่....."
"เฮ้ย ไม่มีอะไร ถามดูเฉยๆ...ทำไมจะอยากมีของดีมั่งไม่ได้หรือไง"
"ได้ๆ...แต่ก็อยากรู้ ร้อยปีพันเดือน ไม่เห็นมรึงจะถามหา...."
"ก็ต้องมีบ้างละโว้ย...ของแบ่งมั่งได้ไม๊.."
หลังจากวันนั้น คุณเอก เพื่อนผมก็ส่งสีผึ้งของหลวงปู่มี แห่งวัดมารวิชัย มาให้ผมหนึ่งตลับใหญ่ และกำชับกับผม ด้วยว่ารู้สันดานกันดี
"ขอร้องนะไอ้บอย อย่าเอาไปใช้ในทางที่ไม่ดี......."
ผมก็ฟังนะ แต่ก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่าจะเอาไปลองใช้ดูไม๊ จะได้ผลหรือเปล่า และก็เก็บเอาไว้จนลืม ผมก็ใช้ชีวิตไปวันๆ แต่ทุกวันของผมมีความหมาย เหล้ายาปลาทอด ผมเลิกหมด แอนแฟนสาวของผมยังงงเลยว่าผมเปลี่ยนไปมาก วันนึงแอนไปสัมนาต่างจังหวัด ผมเองอยู่กับเอ๋สองคนในบ้าน ตอนที่ทำการบ้าน เอ๋มักจะถามผม ปรกติผมจะสอนแบบแกนๆไม่ค่อยสนใจ แต่วันนี้ผิดไปเสียแล้ว ผมเข้าไปสอนอย่างใกล้ชิด พยายามจะให้ส่วนร่างกายของผมสัมผัสกับเนื้อสาววัยกำดัด กลิ่นสาวแรกรุ่น มันชวนให้นึกชั่ว แม้ว่าผมจะแต่งงานกับแอนแล้ว แต่ตอนนี้ หัวใจของผมให้กับเอ๋ ผู้ที่เรียกกันว่า"น้องเมีย" อย่างหมดหัวใจ
"พี่บอยนี่ยังไงกันนะ...เดี๋ยวนี้มองเอ๋แปลกๆ มีอะไรเหรอคะ..."
"ไม่มีหรอกจ๊ะ....."
ผมหลุบหน้าลงพื้น ด้วยว่าไม่สามารถหลบซ่อนแววใคร่ตาของตนได้ เดี๋ยวเอ๋เห็นแล้วจะทำให้ผมเสียคนเข้าไปอีก
"เอ๋..ไปหาอะไรกินกันดีกว่า..วันนี้พี่แอนไม่อยู่ กินข้าวนอกบ้านดีกว่า..."
"อือกินอะไรดีล่ะพี่บอย....พี่บอย แอนอยากดูหนังจังเลย...."
"เอาซิพี่เลี้ยงเอง...."
"จริงเหรอ...ว้าย..........."
สิ้นเสียงร้องเอ๋ กระโดดกอดผมเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมจะเฉยๆ และสลัดออกไปด้วย แต่วันนี้ ผีห่าซาตานตนใดหนอ มันทำให้ผมแอบทำบางอย่างออกไป ระหว่างที่เอ๋กระโดดกอดผม ผมก็กอดเอ๋ไว้เต็มที่ จมูกชนเข้ากับซอกคอขาวๆของเด็กสาววัย15 อย่างจัง ผมสูดลมหายใจเข้าปอดจนสุด และทำท่าจะไม่หยุดเพียงแค่นั้น แต่เอ๋ก็ผละออกไปพอดี
"พี่บอย เมื่อกี้แอบหอมเอ๋ใช่ไม๊....."
"ปะๆ...เปล่าๆๆ.....พี่ไม่ได้...."
"จะฟ้องพี่แอน......"
"โธ่ๆเอ๋ พี่ไม่ได้....."
"งั้นเลี้ยงไอสครีมด้วย ม่ายยังงั้นฟ้องแน่........"
"จ้ะๆ......."
ผมพาเอ๋ออกไปกินข้าว และดูหนัง ระหว่างที่อยู่ในโรงหนัง ผมมีความสุขที่สุด เนื้อเนียลๆขาวของเอ๋ แนบสนิทกับแขนหยาบๆของผม แค่นี้ก็สุขใจแล้ว ผมไม่รู้ว่าผมเป็นโรคจิตหรือเปล่า แต่ก็เอาเถอะ สบายใจดีนี่หว่า หลังจากหนังจบ เราไปนั่งกินไอสครีมกัน นั่นแน่ ไอ้หนุ่มหน้าตี๋เกาหลีเฮีย มองมาที่ผมอย่างอิจฉา ฮึๆ ไม่มีวันซะละโว้ย! ฮ่าๆๆๆๆ
เราสองคนนั่งกินไอสครีมไปคุยกันไป ผมถามเอ๋ถึงเรื่องเรียน ก็ได้ความว่าดรงเรียนใหม่ก็ดี ครูดี เข้ากับเพื่อนๆได้ นั่งคุยกันไปสักพัก เสียงโทรก็ดังขึ้น เอ๋รับสายและคุยกันกระหนุงกระหนิง ผมเองก็ยังเฉยๆ จนเอ่วางสาย ผมถึงถามใครโทรมา
"เพื่อนค่ะ.."
"ผู้หญิงหรือผู้ชาย..."
"ผู้ชาย..."
"............................"
ผมจะพูดออกไปได้หรือ เอ๋ก็เป็นแค่น้องเมีย ไม่ได้เป็นเมียเราสักกะหน่อย แต่หูเหอผมรู้สึกตึงหน้าแดงซ่าน นี่กระมังที่เรียกว่าความหึง หึงเมียยังไม่เท่าไหร่ แต่น้องเมียนี่ซิ มันเร่าร้อนสิ้นดี ผมสู้เก็บงำสมมุติฐานแห่งตนเอาไว้ และค่อยๆคิดว่า ใช่แน่ เราหึงเอ๋จริงๆด้วย
แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ กลับมาถึงบ้าน เอ๋ขอตัวอาบน้ำ ผมเองก็ทำธุระและอาบน้ำ พอเสร็จก็มานั่งหน้าจอทีวี อ้ายเปรตนั่น แม่มโทรมาอีกแล้ว เอ๋ใส่ชุดนอนเป็นชุดเสื้อกางเกงขายาว ทาแป้งขาวออกมานั่งที่โซฟา ในมือกำลังถือโทรศัพท์คุยกับอ้ายเวรตะไลนั่นอยู่ ใช่แน่ เอ๋เรียกชื่อมันสองหน โธ่อ้ายเปรตเอ้ย อย่าให้กูเจอมรึงนะ จะแยกชิ้นส่วนแม่มเลย ผมนั่งดูทีวีไป หูก็แอบฟังเขาคุยกัน อึดอัดหัวใจเหลือเกิน สายตาผมแอบมองลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเอ๋ ความคิดชั่วก็เกิดขึ้นมาทันที
หลังจากปิดบ้านเรียบร้อย ผมก็ขึ้นห้องนอน ก่อนที่จะเข้าห้องตัวเอง ตีนกับหัวใจก็พาผมเดินไปที่ห้องของเอ๋
"นอนหรือยัง..."
"ยังค่ะ.....พี่บอยมีอะไรหรือเปล่า"
เอ๋เปิดประตูออกมา กลิ่นหอมอ่อนๆโชยเข้ามาปะทะจมูกอันลามกของผม เอ๋ทำหน้าเหมือนกับจะถามผมว่า มรึงเคาะทำไม?
"เปล่าไม่มีอะไรหรอก นอนได้นะ.."
"แน่ถามแปลกนะ.....เดี๋ยวเถอะ พี่แอนกลับมาจะฟ้องทันทีเลย....ว้ายพี่บอย..............................................????????????????????????? ???"
ร่างบอบบางของเอ๋ตกอยู่ในมืออันกำยำของผม เสื้อชุดนอนสีฟ้าอ่อนบัดนี้ถูกกระชากออกเต็มแรง ร่างขาวของสาววัย15 ถูกผมดึงเข้ามากอดเอาไว้ ทุกส่วนสัดถูกทำลายในทันที
.........
...........
.............
"ไอ้เวรตะไล.........ตื่นได้แล้วมึง...."
ผมสดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงดังปานฟ้าผ่า พร้อมกับประตูที่เปิด
ผ่าง ด้วยแรงถีบ ภาพที่ปรากฏ เหมือนกับอสุรกายจากนรก ผมประคองสติให้กลับมาเหมือนเดิม และมองหาเอ๋ ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน
"มึงมองหาอะไรวะ......ไอ้บอย....."
ผมมองกลับมาที่เสียงเรียกอีกครั้ง
"เอก......"
"เออกูเอง แหมมึงหลับไปฝันไป กอดหมอนข้างกลมเลยนะมึง เมียไม่อยู่ ชะช้าจะเล่นหมอนข้างซะแล้ว....เฮ้ยกี่โมงกี่ยามแล้วตื่นซะที "
"เอกมึง...มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย...."
"สักพักนึงแล้ว เอ๋มันบอกมึงนอนอยู่ข้างบน เมากลับมาแต่เมื่อคืน กูเอาสีผึ้งมาให้มึง เฮ้ยบอกก่อน ชุดนี้สุดยอด หลวงปู่เสกหลายหน ขโมยจากตลับของแกมาด้วย กูจะเอาไปให้เพื่อนกู เอาไปผสมแล้วก็แจกให้คนทำบุญผ้าป่า วันที่29นี้แล้ว..."
"เออขอบใจ........."
ผมยังงงๆอยู่ นี่เราฝันไปหรอกหรือ แหมฝันดีซะด้วย
"มรึงจะเอาไปใช้ทำอะไรวะ"
"ก็เอามาทาจะไปพูดกับผู้ใหญ่ที่ทำงาน...มีปัญหานิดหน่อย..."
"เออดี ขอให้สำเร็จ อย่าเอาไปจีบผู้หญิงล่ะ เดี๋ยวยุ่ง ไอ้แอนรุ้เข้าเอาเรื่องกูตาย เตือนแล้วนะ อย่าใช้ในทางที่ผิด เดี๋ยวจะรับผิดชอบไม่ไหว .......เออนี่บอย เดี๋ยวนี้เอ๋มันโตเป็นสาวแล้วนะ สวยน่าฟาดเลย..."
"อย่าแม้แต่จะคิด ไอ้คุณเอก กูขอเตือน....."
"นั่นแน่คุณบอย หัวขวด จะกินหญ้าอ่อนซะแล้ว กูเตือนมึงนะ อยาเอาสีผึ้งหลวงปู่ไปใช้แบบนี้เด็ดขาด ถ้ามีอะไรขึ้นมาบ้านแตกแน่..."
"เออๆๆ....."
ผมรับปากเพื่อนรัก ว่าจะไม่ทำ ถ้าไม่จำเป็น
"เออๆ....รีบๆหน่อยก็แล้วกัน รถติดโคตรๆ....."
ผมรับปากแอน แฟนของผม ว่าจะไปส่งเอ๋ น้องสาวของเธอ วันนี้เป็นวันเปิดเทอมของเอ๋ และโรงเรียนใหม่ของเอ๋ เลยที่ทำงานผมไปไม่เท่าไหร่แอนกับเอ๋เป็นพี่น้องกัน ผมแต่งงานกับแอนเมื่อสองปีก่อน เราซื้อบ้านอยู่ด้วยกัน และพาเอ๋ก็ย้ายบ้านและโรงเรียนมาอยู่ด้วย ตอนนั้นเอ๋เพิ่งจะอยู่ม.1 เป็นเด็กดื้อๆกะโปโลๆ ทะเลาะกับผมเป็นประจำ แต่เผลอแป๊บเดียว เธอก็ขึ้นม.3ซะแล้ว ผมกินกาแฟเสร็จ ก็เดินไปที่รถ และสตาร์ทรถขับออกมานอกบ้าน นั่งรอเอ๋อยู่ในรถ ผมเองชักเริ่มหงุดหงิน เพราะแม่ตัวดียังไม่แล้วเสร็จ ผมกดแตรเรียกไปสองที ประตูหน้าบ้านก็เปิดขึ้นมา ผมมองไปยังเจ้าของชุดนักเรียนสีขาวกระโปรงดำ ด้วยความตะลึงงัน ไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง ว่าหญิงสาวที่เดินออกมาคือเอ๋ น้องสาวของแอน ดูเหมือนจะเพิ่งผ่านไปเมื่อวานนี้เอง ภาพของเด็กสาวจอมซนเนื้อตัวขะมุกขะมอม หากแต่ในวันนี้ เอ๋ กลายเป็นสาวที่ผมเห็นยังต้องตะลึง
"ไปกันยัง....แหมช้านิดช้าหน่อยนี่ไม่ได้เลยนะ....."
"เอ่อ....พี่....."
"ไงเป็นอะไร...ไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง...."
"อือ...สวยจังเลย...."
"บ้าแล้วพี่บอย....ไปๆเดี๋ยวก็โทษเอ๋ว่าทำให้ไปทำงานสาย.."
"..........!!!!!!!!!!!!!!!! "
ผมขับรถมาด้วยใจที่เลื่อนลอย กลิ่นหอมจากเส้นผมและกลิ่นกายของเอ๋ ทำให้ผมขับรถฝ่าไฟแดงถึงสองแยก ผมแอบชำเลืองมองภาพของเอ๋ น้องสาวแฟน หลายครั้ง และบอกตัวเองว่า นี่เหรอเด็กตัวดำๆเมือวันวาน
"ถึงแล้ว เอ๊ะ พี่บอยนี่ยังไงนะขับรถเลยอีกแล้ว..ไปละนะ สวัสดีค่ะ..."
ผมสูดกลิ่นหอมที่ค้างอยู่ในรถด้วยความรู้สึกที่ไม่สามารถจะบอกกับใครในโลกได้ และขับรถไปทำงาน ถึงที่ทำงานยังมานั่งนึกว่า ทำไมถึงไม่ยอมบอกว่าจะรับกลับด้วยกัน แต่ไม่เป้นไร วันนั้นทั้งวันผมรีบเคลียงานจนหมด และขอบอส ลางานหนึ่งชั่วโมง เพื่อไปรอรับ น้องเอ๋
"อ้าวพี่บอย ทำไมมารับเอ๋ได้ล่ะ....."
"ก็...พี่กลัวเอ๋กลับไม่ถูกพี่เลยมารอรับน่ะ...."
"อืองั้นก็ดี....พี่พาเอ๋ไปซื้อของที่ห้างหน่อยดิ...."
"ได้ๆๆ...ไปเดี๋ยวไปหาอะไรกินด้วยนะ....."
"แหมโชคดีจังวันนี้พี่บอยเลี้ยงข้าว ฝนตกหนักแน่นอน.."
ผมไม่พูดอะไร พาเอ๋ขึ้นรถและก็ไปเดินห้างด้วยกัน ผมคงจะนึกภูมิใจลึกๆ เมื่อมีคนมองว่าผมพาเด็กสาวน่ารักมาเดินควง หากมีคนหนุ่มรุ่นเดียวกันมองมา ผมก็จะทำตาสองสลึงเฟื้องใส่ ให้รู้เป็นที่ว่านี่"เด็กกูเว้ยฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
หลังจากวันนั้น ผมก็ทำหน้าที่พี่เขยที่น่ารักมิได้ตกหล่น จนแอนแฟนผมทัก
"เดี๋ยวนี้ดูบอยแปลกๆไปนะ...ฮึ อย่าให้จับได้นะว่าแอบไปทำอะไรไม่ดี..."
"เฮ้ย.............."
ผมออกโขนทันทีเหมือนเพิ่งโดนจับได้ว่าแอบฉี่ในอ่างล้างหน้า
"ไม่เห็นจะมีอะไรแปลกไปเลย ก็ปรกติดีนี่นา..แอนคิดมากไปแล้ว...."
"เออๆ คิดมากไปก็ดี....อย่าให้รู้ก็แล้วกัน......"
หลังจากวันนั้น ผมก็ต้องพยายามเก็บอาการให้มากขึ้น แต่ก้ยังเทียวรับเทียวส่ง และแอบดมกลิ่นเด็กสาวของเอ๋ ทุกครั้งที่เธอขึ้นและลงรถจนวันนึง
"เฮ้ย เอกโว้ย...มึงมีอะไรที่พอจะ..เอ่อ..เอาไว้สำหรับ...เอ่อ..จีบสาวน่ะ..."
ผมแจ้งความจำนงไปยังคุณเอก เพื่อนสุดที่รัก คุณเอก เป็นคนชอบพระเครื่อง และมีครูบาอาจารย์ดี รูปหล่อ นิสัยดี อีกทั้งยังเป็นศิษย์หลวงพ่อมี วัดมารวิชัยที่เขาลือกันว่า สีผึ้งของท่านเป็นเลิศนักทางด้านจีบสาว และผมมักจะได้ยินคุณเอก พูดให้ฟังอยู่เสมอในเรื่องความเป็นเลิศนั้น
"ไอ้เตี้ย............"
เอกเพื่อนรัก หล่นปิยโวหารจากปากจังเบ่อเร่อ ผมหลับตาปี๋ คอย่น และก็ฟังคุณเอก กล่าวปิยะวาจาต่อไป
"มรึงจะเอาไปทำอะไร..เมียก็มีอยู่ทนโท่....."
"เฮ้ย ไม่มีอะไร ถามดูเฉยๆ...ทำไมจะอยากมีของดีมั่งไม่ได้หรือไง"
"ได้ๆ...แต่ก็อยากรู้ ร้อยปีพันเดือน ไม่เห็นมรึงจะถามหา...."
"ก็ต้องมีบ้างละโว้ย...ของแบ่งมั่งได้ไม๊.."
หลังจากวันนั้น คุณเอก เพื่อนผมก็ส่งสีผึ้งของหลวงปู่มี แห่งวัดมารวิชัย มาให้ผมหนึ่งตลับใหญ่ และกำชับกับผม ด้วยว่ารู้สันดานกันดี
"ขอร้องนะไอ้บอย อย่าเอาไปใช้ในทางที่ไม่ดี......."
ผมก็ฟังนะ แต่ก็ตอบตัวเองไม่ได้ว่าจะเอาไปลองใช้ดูไม๊ จะได้ผลหรือเปล่า และก็เก็บเอาไว้จนลืม ผมก็ใช้ชีวิตไปวันๆ แต่ทุกวันของผมมีความหมาย เหล้ายาปลาทอด ผมเลิกหมด แอนแฟนสาวของผมยังงงเลยว่าผมเปลี่ยนไปมาก วันนึงแอนไปสัมนาต่างจังหวัด ผมเองอยู่กับเอ๋สองคนในบ้าน ตอนที่ทำการบ้าน เอ๋มักจะถามผม ปรกติผมจะสอนแบบแกนๆไม่ค่อยสนใจ แต่วันนี้ผิดไปเสียแล้ว ผมเข้าไปสอนอย่างใกล้ชิด พยายามจะให้ส่วนร่างกายของผมสัมผัสกับเนื้อสาววัยกำดัด กลิ่นสาวแรกรุ่น มันชวนให้นึกชั่ว แม้ว่าผมจะแต่งงานกับแอนแล้ว แต่ตอนนี้ หัวใจของผมให้กับเอ๋ ผู้ที่เรียกกันว่า"น้องเมีย" อย่างหมดหัวใจ
"พี่บอยนี่ยังไงกันนะ...เดี๋ยวนี้มองเอ๋แปลกๆ มีอะไรเหรอคะ..."
"ไม่มีหรอกจ๊ะ....."
ผมหลุบหน้าลงพื้น ด้วยว่าไม่สามารถหลบซ่อนแววใคร่ตาของตนได้ เดี๋ยวเอ๋เห็นแล้วจะทำให้ผมเสียคนเข้าไปอีก
"เอ๋..ไปหาอะไรกินกันดีกว่า..วันนี้พี่แอนไม่อยู่ กินข้าวนอกบ้านดีกว่า..."
"อือกินอะไรดีล่ะพี่บอย....พี่บอย แอนอยากดูหนังจังเลย...."
"เอาซิพี่เลี้ยงเอง...."
"จริงเหรอ...ว้าย..........."
สิ้นเสียงร้องเอ๋ กระโดดกอดผมเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมจะเฉยๆ และสลัดออกไปด้วย แต่วันนี้ ผีห่าซาตานตนใดหนอ มันทำให้ผมแอบทำบางอย่างออกไป ระหว่างที่เอ๋กระโดดกอดผม ผมก็กอดเอ๋ไว้เต็มที่ จมูกชนเข้ากับซอกคอขาวๆของเด็กสาววัย15 อย่างจัง ผมสูดลมหายใจเข้าปอดจนสุด และทำท่าจะไม่หยุดเพียงแค่นั้น แต่เอ๋ก็ผละออกไปพอดี
"พี่บอย เมื่อกี้แอบหอมเอ๋ใช่ไม๊....."
"ปะๆ...เปล่าๆๆ.....พี่ไม่ได้...."
"จะฟ้องพี่แอน......"
"โธ่ๆเอ๋ พี่ไม่ได้....."
"งั้นเลี้ยงไอสครีมด้วย ม่ายยังงั้นฟ้องแน่........"
"จ้ะๆ......."
ผมพาเอ๋ออกไปกินข้าว และดูหนัง ระหว่างที่อยู่ในโรงหนัง ผมมีความสุขที่สุด เนื้อเนียลๆขาวของเอ๋ แนบสนิทกับแขนหยาบๆของผม แค่นี้ก็สุขใจแล้ว ผมไม่รู้ว่าผมเป็นโรคจิตหรือเปล่า แต่ก็เอาเถอะ สบายใจดีนี่หว่า หลังจากหนังจบ เราไปนั่งกินไอสครีมกัน นั่นแน่ ไอ้หนุ่มหน้าตี๋เกาหลีเฮีย มองมาที่ผมอย่างอิจฉา ฮึๆ ไม่มีวันซะละโว้ย! ฮ่าๆๆๆๆ
เราสองคนนั่งกินไอสครีมไปคุยกันไป ผมถามเอ๋ถึงเรื่องเรียน ก็ได้ความว่าดรงเรียนใหม่ก็ดี ครูดี เข้ากับเพื่อนๆได้ นั่งคุยกันไปสักพัก เสียงโทรก็ดังขึ้น เอ๋รับสายและคุยกันกระหนุงกระหนิง ผมเองก็ยังเฉยๆ จนเอ่วางสาย ผมถึงถามใครโทรมา
"เพื่อนค่ะ.."
"ผู้หญิงหรือผู้ชาย..."
"ผู้ชาย..."
"............................"
ผมจะพูดออกไปได้หรือ เอ๋ก็เป็นแค่น้องเมีย ไม่ได้เป็นเมียเราสักกะหน่อย แต่หูเหอผมรู้สึกตึงหน้าแดงซ่าน นี่กระมังที่เรียกว่าความหึง หึงเมียยังไม่เท่าไหร่ แต่น้องเมียนี่ซิ มันเร่าร้อนสิ้นดี ผมสู้เก็บงำสมมุติฐานแห่งตนเอาไว้ และค่อยๆคิดว่า ใช่แน่ เราหึงเอ๋จริงๆด้วย
แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ กลับมาถึงบ้าน เอ๋ขอตัวอาบน้ำ ผมเองก็ทำธุระและอาบน้ำ พอเสร็จก็มานั่งหน้าจอทีวี อ้ายเปรตนั่น แม่มโทรมาอีกแล้ว เอ๋ใส่ชุดนอนเป็นชุดเสื้อกางเกงขายาว ทาแป้งขาวออกมานั่งที่โซฟา ในมือกำลังถือโทรศัพท์คุยกับอ้ายเวรตะไลนั่นอยู่ ใช่แน่ เอ๋เรียกชื่อมันสองหน โธ่อ้ายเปรตเอ้ย อย่าให้กูเจอมรึงนะ จะแยกชิ้นส่วนแม่มเลย ผมนั่งดูทีวีไป หูก็แอบฟังเขาคุยกัน อึดอัดหัวใจเหลือเกิน สายตาผมแอบมองลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเอ๋ ความคิดชั่วก็เกิดขึ้นมาทันที
หลังจากปิดบ้านเรียบร้อย ผมก็ขึ้นห้องนอน ก่อนที่จะเข้าห้องตัวเอง ตีนกับหัวใจก็พาผมเดินไปที่ห้องของเอ๋
"นอนหรือยัง..."
"ยังค่ะ.....พี่บอยมีอะไรหรือเปล่า"
เอ๋เปิดประตูออกมา กลิ่นหอมอ่อนๆโชยเข้ามาปะทะจมูกอันลามกของผม เอ๋ทำหน้าเหมือนกับจะถามผมว่า มรึงเคาะทำไม?
"เปล่าไม่มีอะไรหรอก นอนได้นะ.."
"แน่ถามแปลกนะ.....เดี๋ยวเถอะ พี่แอนกลับมาจะฟ้องทันทีเลย....ว้ายพี่บอย..............................................????????????????????????? ???"
ร่างบอบบางของเอ๋ตกอยู่ในมืออันกำยำของผม เสื้อชุดนอนสีฟ้าอ่อนบัดนี้ถูกกระชากออกเต็มแรง ร่างขาวของสาววัย15 ถูกผมดึงเข้ามากอดเอาไว้ ทุกส่วนสัดถูกทำลายในทันที
.........
...........
.............
"ไอ้เวรตะไล.........ตื่นได้แล้วมึง...."
ผมสดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงดังปานฟ้าผ่า พร้อมกับประตูที่เปิด
ผ่าง ด้วยแรงถีบ ภาพที่ปรากฏ เหมือนกับอสุรกายจากนรก ผมประคองสติให้กลับมาเหมือนเดิม และมองหาเอ๋ ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน
"มึงมองหาอะไรวะ......ไอ้บอย....."
ผมมองกลับมาที่เสียงเรียกอีกครั้ง
"เอก......"
"เออกูเอง แหมมึงหลับไปฝันไป กอดหมอนข้างกลมเลยนะมึง เมียไม่อยู่ ชะช้าจะเล่นหมอนข้างซะแล้ว....เฮ้ยกี่โมงกี่ยามแล้วตื่นซะที "
"เอกมึง...มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย...."
"สักพักนึงแล้ว เอ๋มันบอกมึงนอนอยู่ข้างบน เมากลับมาแต่เมื่อคืน กูเอาสีผึ้งมาให้มึง เฮ้ยบอกก่อน ชุดนี้สุดยอด หลวงปู่เสกหลายหน ขโมยจากตลับของแกมาด้วย กูจะเอาไปให้เพื่อนกู เอาไปผสมแล้วก็แจกให้คนทำบุญผ้าป่า วันที่29นี้แล้ว..."
"เออขอบใจ........."
ผมยังงงๆอยู่ นี่เราฝันไปหรอกหรือ แหมฝันดีซะด้วย
"มรึงจะเอาไปใช้ทำอะไรวะ"
"ก็เอามาทาจะไปพูดกับผู้ใหญ่ที่ทำงาน...มีปัญหานิดหน่อย..."
"เออดี ขอให้สำเร็จ อย่าเอาไปจีบผู้หญิงล่ะ เดี๋ยวยุ่ง ไอ้แอนรุ้เข้าเอาเรื่องกูตาย เตือนแล้วนะ อย่าใช้ในทางที่ผิด เดี๋ยวจะรับผิดชอบไม่ไหว .......เออนี่บอย เดี๋ยวนี้เอ๋มันโตเป็นสาวแล้วนะ สวยน่าฟาดเลย..."
"อย่าแม้แต่จะคิด ไอ้คุณเอก กูขอเตือน....."
"นั่นแน่คุณบอย หัวขวด จะกินหญ้าอ่อนซะแล้ว กูเตือนมึงนะ อยาเอาสีผึ้งหลวงปู่ไปใช้แบบนี้เด็ดขาด ถ้ามีอะไรขึ้นมาบ้านแตกแน่..."
"เออๆๆ....."
ผมรับปากเพื่อนรัก ว่าจะไม่ทำ ถ้าไม่จำเป็น
Re: อย่าใช้ในทางที่ผิด.......?
พุธ 25 มี.ค. 2009 7:23 pm
เรื่องนี้มีส่วนจริงอยู่เยอะ เพื่อนผมเล่าให้ฟัง ด้วยความอยากลองว่าสีผึ้งหลวงปู่ของเราจะแน่แค่ไหน มันยอมรับว่าเชื่อแล้วครับ ฝากเงินมาทำบุญด้วย
เรื่องราวของสีผึ้งหลวงปู่ รายได้ถวายเป้นผ้าป่าของวัดมารฯครับ
http://romphosai.com/forums/forum24/thread5730.html
ต่อครับ
http://romphosai.com/forums/forum24/thread5784.html
เรื่องราวของสีผึ้งหลวงปู่ รายได้ถวายเป้นผ้าป่าของวัดมารฯครับ
http://romphosai.com/forums/forum24/thread5730.html
ต่อครับ
http://romphosai.com/forums/forum24/thread5784.html
Re: อย่าใช้ในทางที่ผิด.......?
พฤหัสฯ. 26 มี.ค. 2009 12:37 am
อืม อยากด้าย อยากด้าย 
Re: อย่าใช้ในทางที่ผิด.......?
พฤหัสฯ. 26 มี.ค. 2009 9:38 am
โอนเงินร่วมทำบุญผ้าป่าวัดมารวิชัยไปให้แล้วครับ
Re: อย่าใช้ในทางที่ผิด.......?
พฤหัสฯ. 26 มี.ค. 2009 10:51 am
เรื่องคุณพี่เอก นี่นับวันยิ่งเข้มข้นขึ้นเรื่อยนะฮะ
เป็น Character เดียวกันกับเด็กลึกลับเลยฮะ
คริ คริ คริ
ผมแจ้งความจำนงไปยังคุณเอก เพื่อนสุดที่รัก คุณเอก เป็นคนชอบพระเครื่อง และมีครูบาอาจารย์ดี รูปหล่อ นิสัยดี อีกทั้งยังเป็นศิษย์หลวงพ่อมี วัดมารวิชัยที่เขาลือกันว่า สีผึ้งของท่านเป็นเลิศนักทางด้านจีบสาว และผมมักจะได้ยินคุณเอก พูดให้ฟังอยู่เสมอในเรื่องความเป็นเลิศนั้น
เป็น Character เดียวกันกับเด็กลึกลับเลยฮะ
คริ คริ คริ
Re: อย่าใช้ในทางที่ผิด.......?
พฤหัสฯ. 26 มี.ค. 2009 5:15 pm
มี...มี...มี มั่งไหมคร๊าบ 
Re: อย่าใช้ในทางที่ผิด.......?
ศุกร์ 27 มี.ค. 2009 1:30 am
- .gif (9.3 KiB) เปิดดู 1727 ครั้ง